Komóka Andy'ego

Granmor

-Tak?
-Ted? To ja, co tam?
-Nie pytaj, muszę sprawdzić cały materiał na najbliższy tydzień. Postanowił że trzeba nieco zmienić, oblicze naszej gazety.
-[i]Oblicze? Przecież to zwykła gazetka, na wsi. Prawie jak pismo parafialne.
-Andy, ciesz się że dzwonisz na komórkę. Przecież wiesz, że George czasami podsłuchuje rozmowy, które są przeprowadzane z aparatów redakcji. Wyleciałbyś.
Andy westchnął pod nosem. -Dobra, jestem pod sklepem, muszę kończyć. Narazie.

Nina

[dzwoni: Sara]

Granmor

-Andy Maxwell przy telefonie, słucham?

Nina

- Hej, tu Sara... Z pracy - dodała. - Coś nowego w naszej spra... O Boże! - niemal krzyknęła, bo zreflektowała która godzina. - Obudziłam cię?

Granmor

-My, samotni, nie znamy pojęcia późna pora. Dzwonili do mnie z policji, na przyjęciu u Patricka Hadleya, dokonano kolejnego morderstwa. Byłaś tam?

Nina

- Byłam, ale przyszłam już po wszystkim. Ludzie nie bardzo chcieli mówić... - powiedziała powoli. - Szczerze powiedziawszy, to zastanawiam się, czy nie wrócić tam teraz i nie wypytać kogoś...

Granmor

-Pójdziemy tam razem, rano. Daj mi swój adres, żebym nie pukał po sąsiadach..

Nina

- Wisteria Lane 4351 - odparła. - Tylko nie dzwoń zbyt dużo razy, po pierwszym dzwonku wyjdę, okej? - zapytała, mając na uwadze Sawyera i to, że jutro będzie dość mocno skacowany, co wiąże się z jego ewentualnym kiepskim humorem i czepianiem się Andy'ego.

Granmor

-Jasne, mam nadzieję że dowiemy się na tyle by George nie miał czego się czepiać. Co ja mówię, on zawsze ma czego.

Nina

Zaśmiała się cicho.
- Dobrze powiedziane. Jeśli on nie będzie się czepiał, to znaczy że jest chory - orzekła.

Granmor

-Albo będzie nie żyć. - powiedział radośnie. - A Ty, dlaczego już nie jesteś na imprezie? Przecież dopiero jest 23:30.

Nina

- Powiedzmy, że musiałam kogoś odholować do domu - mruknęła niechętnie. - Bo ktoś się zalał w trupa - dodała.

Granmor

-Uch, rozumiem. - mruknął,po czym dodał.-Pewnie jesteś zmęczona.

Nina

- Tak, ale nie chce mi się spać. Jestem zbyt wkurzona - odparła. - Okej, w takim razie posiedzę jeszcze i popatrzę na gwiazdy - zakpiła, bo niebo akurat było zachmurzone. - Śpij dobrze, nie męczę cię już dłużej.

Granmor

-Ty mnie nigdy nie męczysz. - powiedział radośnie.

Nina

- No coś ty, jestem męcząca na dłuższą metę. I upierdliwa. Cholernie - powiedziała samokrytycznie, jednak czując się mile połechtana komplementem.

Granmor

-Sara, ja pracuje z George'm kilka lat. Jak po nim ktoś może mi sie wydawać upierdliwy? - spytał próbując pohamować śmiech. -Poza tym, nie bądź dla siebie taka ostra.

Nina

- To fakt, w tej kategorii cięzko przebić naszego szefa. - przyznała mu rację, uśmiechając się lekko. - Tak czy inaczej, musisz się wyspać, żebyś jutro przynajmniej ty trzeźwo myślał - powiedziała, zaczynając drżeć z zimna.

Granmor

-Będę musiał chronić nas obydwoje. Okey, to do jutra Saro - narazie.
*rozłącza się*

Nina

[dzwoni: Sara]

Granmor

*Z dobre 5 minut później *
[narracja]W tle słychać chichoty. [/narracja]
-Halo? Cześć Sara.. Co tam? - powiedział rozbawiony.

Nina

- Hej. Przepraszam, że przeszkadzam, ale jest coś, co absolutnie nie może czekać. Słuchaj, chyba mam dla nas sprawę... - zaczęła tajemniczo.

Granmor

-No, o co chodzi? - spytał lekko poważniejąc. -Póki nie dzwoni ten patałach George, to wszystko jest ok.

Nina

- Wpadły do mnie... Dziewczyny z sąsiedztwa, i tak ich nie znasz. W każdym razie, ejdna z nich dostała wiadomosć na bloga. Brzmi dość niepokojąco. Według niej, Gabrielle Solis, moja sąsiadka, została porwana i jest przetrzymywana gdzieś na obrzeżach miasta. Wiem, że to brzmi dziwnie, ale od kilku dni nikt jej nie widział i myślę, że nie powinniśmy tego bagatelizowac. - zakończyła.

Granmor

-Uch, jak mogę Ci pomóc?