[na szczycie jednej z gór] Opuszczony pensjonat

Granmor

-Mówiłem Ci głupia, od tych badań zależy życie wielu dzieci i ich matek. To są przełomowe chwile, a TY, TY KREŚLISZ swój udział w tym. - zaczął wrzeszczec, zrzucając jakies naczynia na podłogę.-NIECH MI NAUKA ŚWIADKIEM! - wrzasnął że az rozległo się echo.-Jeszcze w ciągu najbliższych kilku dni, zginiesz Gabrielle!

Seniorita-Qabi

Patrzyłą na niego z przerażeniem w oczach-Ja nie mogę umrzeć

Granmor

[bo co? występujesz w następnym sezonie? XP]

Willard uśmiechnął się wrednie.-Oj, wierz mi, nie rzucam słów na wiatr. Jako ze jesteś unieruchomiona, zostawiam otwarte drzwi. Nie masz prawa się wydostac, a ja Cię przyjemnie zirytuje. - po chwili dodał.-A co tam, jeżeli sie wydostaniesz, to znajdziesz się w tak ogromnym budynku ,ze się zgubisz. A to jest mój budynek, więc zgadnij, kto by Cię znalazł?

Seniorita-Qabi

[Tak występuje!]
-Napewno mnie uratują, a ty zgnijesz w więzieniu-wrzasnęła

Granmor

Willard tylko westchnął i odszedł gdzieś w dal.

Seniorita-Qabi

Cały czas myślała czy naprwdę ją ktos uratuje, nie chciała umrzeć, nie chciła stracić dziecka.

Granmor

[W takich chwilach az szkoda że Lisa Kane gryzie ziemię, ona i jej shotgun załatwiłby sprawę Wink

]

Granmor

Po pewnym czasie wrócił Willard, trzymając w ręku pistolet. Schował go za ubranie i wszedł do środka. Zmierzył wzrokiem Gabrielle, podszedł do dzwi ponownie.-Siostro! Proszę ją rozwiązać!
Jakaś przestraszona kobieta pojawiła się w środku, podeszla do Gabrielle i szepnęła:-Uraatuję Cię, zostawię pokój otwarty na noc. - szepnęła.
Willard podniósł pytająco jedna brew.-Co do niej szeptałaś? - spytał nagle.
-Ja...?Ja? Ja....nic... - wyjąkała kobieta.
Willard uśmiechnął się krzywo, wziął sprzęt od elektrowstrzasów, przekrecił śrubke na dawkę której człowiek nie wytrzyma i dotknął nimi siostrę. Upadła kilka metrów dalej, tymczasem sam zmiejszył możliwa dawkę i polożyl sprzęt.
-Wyjdź. Przenosimy Cię. - odezwał się do Gabrielle.

Seniorita-Qabi

Wyszła patrząc z przerażeniem na leżącą kobietę!

Granmor

[narracja] Moglo sie wydawać że tylko laboratorium jest przerażajace. Znajdujecie sie w korytarzu, gdzies w oddali widac światło dnia. Prawdopodobnie na końcu korytarza znajduje się małe okienko. Wokół jest strasznie dużo drzwi, gdzieś w oddali widaś schody na górę. Niestety, udajecie się w przeciwnym kierunku.[/narracja]

Seniorita-Qabi

Zaczęła sie wyrywać i wrzeszczeć. Wbiła pazury w jego rękę.

Granmor

Willard upadł na ziemię, sycząc z bólu.

Seniorita-Qabi

Kopnęła go w brzuch i pobiegła w stronę schodów. spojrzała na Willarda i pobiegła na górę.

Granmor

[narracja]Modlisz sie, aby drzwi były otwarte i jak się okazuje - takie są. Wbiegasz do nowego pomieszczenia, oślepia Cię światło, tutaj już znajduje się więcej okien.[/narracja]

Seniorita-Qabi

Rozgląda sie nerwowo-Jest tu ktoś?!

Granmor

[narracja] Chwilę później, na lewo od Ciebie, stoi pielęgniarka.[/narracja]
-Proszę się poddać, stąd nie ma ucieczki. - powiedziała cicho.

Seniorita-Qabi

-Nie nie poddam się-zaczęła znowu wrzeszczeć-POMOCY!

Granmor

[narracja]Jako że pielęgniarka stala po lewej, uciekłaś na prawe skrzydło budynku. Kobieta podeszła do skrzynki wizacej na ścianie i wlączyła alarm. Willarda nie ma, pielegniarka jest okolo 20 metrów od Ciebie. Wyją syreny, wokół jest pelno drzwi i .... winda.[/narracja]

Seniorita-Qabi

Zdezorientowana i wystraszona wbiegła do windy, drzwi zamknęły się.

Granmor

[narracja] Naciskasz piętro "0". Czekasz chwilkę, po drzwi się otwieraja, zauważa Cię jakiś pacjent i zaczyna krzyczeć. Po chwili wybiega kilka pielęgniarek, szybkim krokiem idąc w Twoją stronę.[/narracja]

Seniorita-Qabi

Znowu zamyka drzwi i nacika na na wyższe pietro.

Granmor

[narracja]Dojeżdżasz do trzeciego piętra, pensjonat wygląda jak przeciętny szpital.[/narracja]

Seniorita-Qabi

Powoli wychodzi i zaczyna szukać pomocy. cały czas rozgladajc sie.

Granmor

[narracja]Idąc korytarzami, dochodzisz do wnęki w korytarzu. Jest ona oszklona, pada do niej sporo słońca. Na środku znajduje się mężczyzna, siedzi on na krześle z wzrokiem wbitym w podłogę. Wokół panuje odgłos syreny, z góry i czasem dołu, wydobywają sie krzyki.[/narracja]

Seniorita-Qabi

Niepewnie podeszła do mężczyznu. bała się odezwać, ale zmusiła sie do tego-przepraszam, czy mógłby mi pan pomóc-struchnęła go lekko i czekała na reakcje.