[na szczycie jednej z gór] Opuszczony pensjonat

Granmor

[narracja]Odwracasz meżczyznę w swoją stronę. Zauważasz że jego twarz jest okaleczona, być może to sprawka 'doktora'. Męzczyzna widząc Ciebie swoimi pustymi oczyma tylko szepcze:"Ja nic nie wiem..." - powtarza to w kółko.[/nar]

Seniorita-Qabi

Przyglądała się mężczyźnie i zaczęła płakać i znowu pobiegła gdzieś.

Granmor

-TAM JEST! - po korytarzu rozlega się wrzask Willard'a-Łapać ją,debile!

Seniorita-Qabi

-Nie!-wrzasnęła i próbowała sie wydostać z tamtąd.

Granmor

[narracja]Wbiegasz do jednego z pokoi, znajduje się w nim kilka lożek, łazienka i zakratkowane okno. Za Tobą słychać krzyki Willarda pokroju "Zgubicie ją i będzie po Was!".

Seniorita-Qabi

Wbiegła do łazienki i zamknęła się ciężko oddychając. bardzo sie bała i chciałą stąd wyjść.

Granmor

[narracja]Syreny ciągle wyją, potęgujac adrealinę w Twojej krwi.
Po chwili slyszysz jak do pokoju wchodzi kilka osób.
-Załatwcie ją szybko, mam dość tych gier.
-Gdzie to włożyć, doktorze? - spytała kobieta.
-Do dziurki od klucza..
Twoim oczom ukazuje się cienka rurka, a z niej wydostaje się gaz.
Znając Willard'a, nie jest to tlen.[/narracja]

Seniorita-Qabi

Spojrzała na rurkę-Zostaw mnie! Proszę pomóżcie mi!-wrzaszczała i zaczęła nerwowo rozglądać sie po pomieszczniu.

Granmor

Ktoś kopnął w drzwi, Willard odsunął rurkę.-No, to zaczniesz współpracować, czy chcesz tutaj paść? Jedno Twoje slowo, a ta toaleta, będzie twoim grobem. - stwierdził z wrednym usmiechem.
'-Chyba doktor przesada... - jęknęła jakaś pielęgniarka.
-Zamknij się, głupia. Pani Solis już miała swoja szansę nam pomóc, teraz, może ją czekać tylko śmierć albo... powiedzmy... leczenie, w tym ośrodku. - powiedział z uśmiechem, po chwili dodając.-Zmieniłem zdanie, nie wypuszczę Cię. Nigdy.

Seniorita-Qabi

-Odejdz o demnie, proszę-ciągle płakała i szukała jakiejś broni.

Granmor

-To się zaczyna robić nudne. - powiedzial cicho Willard.-Musimy jakoś urozmaicić Twoja mękę... - rzucił, czekając na reakcje Gaby. -zy izolatka jest wolna? - spytał się jakieś kobiety.
-Wydaje mi się że tak. - odpowiedziała.
-Świetnie.

Seniorita-Qabi

-Nigdzie mnie nie zamkniesz!-wzięł to co było pod ręka i rzuciłą w niego.

Granmor

Willard co prawda doznał jakieś kontuzji, jednak z drugiej strony została zaatakowana przez trzy pielęgniarki. Jedna z nich napełniała strzykawkę.
-Po tym, będziesz tak naćpana, że nie będziesz wiedziała kim jesteś. - powiedział z dumą w głosie. Kobieta wbiła igłę.

Seniorita-Qabi

-Dlaczego?-wyszpetała i spojrzała błagalnie na kobiety.

Granmor

-Bo inaczej my zginiemy. - szepnęła jedna. -Przykro mi.
[narracja] Po chwili strasznie kręci Ci się w głowie, słyszysz tylko głos Oprawcy.-Zanieście ją.

Seniorita-Qabi

Zaczyna coś mamrotać i traci kontrole nad ciałem.

Granmor

[narracja] Po chwili jakby odzyskujesz świadomosc, znajdujesz się w pokoju gdzie ściany są miękkie, a gdzieś pod sufitem znajduje się malutkie okienko.[/narracja]

Seniorita-Qabi

-Carlos!-tęskniła za nim i chciałaby żeby ją uratował, ale było to nie możliwe.

Granmor

[narracja]Po chwili ciszy, czujesz jak chwytają Cię skurcze. Zaczynasz je liczyć, jak to uczyli w szkole rodzenia. Przygotowujesz się na najgorsze, poród. Jednak po chwili, ból jest jeszcze gorszy. Upadasz na ziemię.

***

Kilka pielęgniarek zabiera Cię.

***[/narracja]

-Gabrielle...obudź się... - słyszysz głos Willarda.

Seniorita-Qabi

Obudziła sie powoli i spojrzała na Willarda-Co się stało? Co z moim dzieckiem?

Granmor

-Niestety, na skutek Twoich wiecznych płaczów, stresu, nie przeżyło. TAK mi przykro.

Seniorita-Qabi

Spojrzała na niego i zaczęła lekko płakać, chociaż nie chciała tego dziecka to je pokochała.

Granmor

-Wiec właściwie, już mi nie jesteś potrzebna. Tak jak nie były te śmieci które zostaly z tych kobiet. Pani Solis, jednak jako że może Pani nasłac tutaj policję. Pania równiez czeka śmierć.

Seniorita-Qabi

-Nie, nie dam sie zabić!-wrzasnęła-zapłacisz za to zrobiłeś!

Granmor

Willard tylko westchnął-To nie zależy od Pani, Pani Solis.
Wyszedł.