CO BYLO WCZEŚNIEJ?

Future Lover

Victoria wykręciła mu ręke i szepnęła na ucho:
-Nie rób tego nigdy więcej... Dobrze ci radzę...

Arno

- Anielski głos... - szepnął jej znów na ucho - nie podobało Ci się?... - spytał lekko zawiedziony.

Future Lover

Wypchnęła go z pokoju przesłuchań i powiedziała totalnie zdenerwowana:
-Wynoś sie!

Arno

Mason wszedł jeszcze na chwilkę do pokoju i szepnął :
- Do zobaczenia słońce - po czym puścił jej oczko i wyszedł z pokoju przesłuchań.
Jako iż policjant wyszedł gdzieś na chwilkę; może do łazienki...obserwował ją z za szyby.

Future Lover

Boże co za debil-pomyślała i weszła do swojego gabinetu. Usiadła i zastanawiała się kim jest tajemniczy nadawca. Już sprawdzają skąd wysłany był mail ale i tak ciekawość ją zżerała.

Arno

Nie chciał się więcej się jej narzucać; choć i tak zrobi to niedługo... więc wyszedł z posterunku i poszedł z powrotem do Patricka.

[ Wychodzi Mason ]

Arno

Mason miał zawsze przy sobie coś do pisania i kawałek kartki; więc postanowił, iż znajomość z Victorią nie zakończy się na tym etapie; zadzwonił na posterunek; w słuchawce odezwał się głos jakiegoś młodego policjanta; zdawał być się mało doświadczony; po chwili odpowiedział na słowa " POSTERUNEK POLICJI W FAIRVIEW; W CZYM MOGĘ POMÓC? " :
- Dzień dobry; potrzebuję skontaktować się z Victorią McPherson; potrzebuję jej numer komórkowy; muszę ją o czymś poinformować.

Future Lover

-Przykro mi ale nie udzielamy takich informacji.

Arno

- Ale ja jestem jej informatorem i muszę z nią porozmawiać; nie na tej linii; żeby mnie nie namierzyli! - starał się krzyczeć do słuchawki.

Future Lover

Przykro mi. Nie mogę udzielać takiej informacji.

Arno

W tej chwili Mason rozłączył się; postanowił też, że nie będzie chodził w kółko; wrócił się na posterunek. Wszedł do niego; odnalazł Victorię w jej gabinecie zapukał lekko i wszedł do niego; zamknął za sobą drzwi i wpatrzył się w nią.

Future Lover

Spojrzała na niego znudzona i zapytała:
-O co panu chodzi?

Arno

- Nie powinienem. - powiedział krótko - po prostu jestem wdzięczny, za to, że mnie puściłaś... - zamilkł na chwilę; po czym wypalił - dałabyś się zaprosić na kolacje?... - stał cały czas pod drzwiami i patrzył na nią siedzącą za biurkiem.

Future Lover

Dalej patrzyła na niego zimnym wzrokiem.
-Jestem w pracy. I nie mam czasu na takie sprawy. A odpowiedź brzmi: nie!

Arno

- Tak; owszem...teraz jesteś w pracy...ale chyba nie jesteś w niej 24/7 ? - spytał patrząc na nią przenikliwie - proszę? - spytał ponownie.

Future Lover

-Nie. A poza tym nie jesteś w moim typie. Mógłbyś już sobie iść?

Arno

- Chyba widać, że jestem uparty...ja tak łatwo się nie poddaję.. - zamyślił się na chwilę po czym powiedział - za dużo czasu spędzasz w pracy...przez to nie masz czasu na ' takie sprawy '; jak tak piękna dziewczyna może aż tak słabo się oceniać?... - spytał; po czym podszedł do niej i stanął obok.

Future Lover

Troszkę sie uśmiechnęła ale tak leciuteńko i powiedziała:
-Dobrze... ale idź już stąd...

Arno

- To jak będzie z naszą kolacją? - spytał.

Future Lover

-Zgadzam się... Ale nie wyobrażaj sobie, że to coś znaczy.

Arno

- Świetnie; to kiedy?... - spytał, po czym dodał uśmiechając się szeroko - jestem do twojej dyspozycji.

Future Lover

-Dzisiaj wieczorem jestem wolna... Pasuje?

Arno

- Po prostu świetnie. - powiedział i znów uśmiechnął się szeroko - o której?... - spytał i spojrzał jej się w oczy.

Future Lover

Odwróciła wzrok.
-Może... 8?

Arno

- Mnie pasuje. - uśmiechnął się do niej szczerze; po czym spytał - gdzie mam na Ciebie czekać?... - był lekko zbity z tropu.