Dom Edie Britt

Granmor

Edie podeszła do okna, po czym pokazała palcem dom Jacka i Lisy.
-To ten... mieszkają tam razem. Nie wiem dlaczego jeszcze się nie wynieśli, teraz każdy będzie plotkował.. i nie poczują się jakoś specjalnie komfortowo.... - Edie usiadła spowrotem po czym powiedziała z uśmiechm- Jesteś dosyć ciekawska, pasujesz na tę cholerną ulicę.

Kamila

Ewa przypatrzała się dokładnie pokazanemu domu i niewyglądał on na dom, w którym mieszka morderczyni. Słysząc to co powiedziała Edie odpowiedziała :
- Dzięki, że tak uważasz. Myślałam, że nikt tu mnie nie będzie chciał... - zamyśliła się po czym spytała :
- Czy kochałaś kogoś tak, iż uznali cię za wariatkę ?[/url]

Granmor

-Nie, ale byłam kretynką jak wychodziłam za mąż. - powiedziała krótko Edie, opierając się bardziej o sofę. -Ty pewnie tak, skoro tak pytasz, mam rację?

Kamila

[skłamać czy nie ? - pytała się siebie], lecz postanowiła - powie prawdę, bo może jej akurat ta kobieta nie wyda, bo ona co ? bo jej ufa ? czy dlatego, że z jej oczu ładnie parzy ? - niezastanawiając się dłużej odpowiedziała :
- Tak. A może wiesz kogo zabiła ta dziewczyna ? Gdzie jest teraz twój mąż ? - próbowała wyciągnąć z Edie jak najwięcej, chcoć wiedziała, że będzie trudno. Lecz być może to prawdziwa przyjaźń ?

Granmor

-Mój mąż? Już Chwała Bogu - o ile jest - już go nie ma, rozwiedliśmy się. A kogo zabiła? Nie wiem, to chyba zwykły brud z przeszłości, jakie ma każdy. No, ale nie każdy zabija. - powiedziała Edie, co jakiś czas zerka za okno, bo to naprawdę było komiczne jak ludzie tam biegali, pytali, pisali, nagrywali...

Kamila

- A mieliście jakieś dzieci ? - zapytała, bo coś ją drgnęło. Nadal myślała o tamtej dziewczynie, swojej przeszłości, tej strzelaninie... wypiła łyk kawy i odchodząc od okna rozsiadła się na fotelu.

Granmor

-Tak, mam syna... - Edie pokazała palcem zdjęcie które znajdowało się na stoliku tuż za nimi pod ścianą. - Sliczny, no nie? Mieszka z ojcem... Tam jest mu lepiej.

Kamila

Ewa spojżała na zdjęcie i po je policzkach spłynęły łzy. Obróciła głowę do kobiety i spytała :
- Tęsknisz za nim prawda ?

Granmor

-yyyyy... Edie Britt aby nie wyjść na nie czułą sukę powiedziała - -Troszkę.

Kamila

Ewa spojżała na twardą kobietę i otarła swoje łzy. Jak można troche tęsknić za dzieckiem ? To się nie męczyło w jej głowie. Zrozumiała, że musi zmienić temat.
- Czemu przyjechała tutaj gazeta ? Czy ty znasz tych dziennikarzy ? - spytała, bo nawet nigdy nie widziała gazety ichniej ulicy, lecz nie chciała się ośmieszyć.

Granmor

-Fajnie. - dodała po chwili.-Będę sławna.... - dodała po chwili z uśmiechem.-A nie wiem, czemu... przecież to była zwykła kłótnia sąsiedzka..

Kamila

- I ty to masz świetne podejście do życia jak niewiem co. - powiedziała i uśmiechnęła się szeroko. (chyba się rozdzwiawiła Wink

)

Granmor

Edie podniosła delikatnie jedną brew, po chwili się uśmiechnęła.
-Dzięki... Poznałaś już resztę sąsiadów?

Kamila

- Nie, ty jesteś pierwsza. Jacy są inni sąsiedzi ? Przedstawisz mnie im ? Może wyjdziemy ? - Ewa podekscytowała się, choć sama niewiedziała czym.

Granmor

-Może lepiej nie przyznawaj się do kontaktu ze mną i sama ich poznaj.. - Edie powiedziała nad wyraz radośnie takie, smutne słowa.

heaven

Tak, przyjaźń z Edie Britt to nie lada sztuka... Tym bardziej, gdy nie możesz się opanować i zamiast trzymania języka za zębami wywijasz nim jak łopatą... Z drugiej jednak strony Edie jaką pamiętam, to osoba, która nie owija w bawełnę i potrafi wywalić wszystkie brudy wprost przed twoje oczy... Warto o tym wiedzieć... W końcu można zdradzić czyjąś tajemnicę... Jednak jest pewien plus... Panna Britt nie zbyt chciała uczestniczyć w życiu sąsiedzkim... Odcinała się od niego, uważając nas za nieprzychylnie do niej nastawione obce istoty. Ale w jednym wypadku godnie współżyła w sąsiedztwie... Oczywiście, gdy chodziło o bardzo przystojnego, bogatego mężczyznę... To co wyróżniało ją, to to, że nie musiał on być wolny... Wink

Kamila

- Ale czemu mam się nie przyznawać do kontaktu z tobą ? - spytała, bo nie rozumiała trochę odpowiedzi blondynki. Czemu nie lubiała swoich sąsiadów ? - te pytanie dręczyło ją cały czas, więc postanowiła się czegoś dowiedzieć, jak nie od niej, to od innych na tej ulicy.

Granmor

Edie westchnęła ciężko, trudno, powie jej, w końcu i tak się dowie. Bo tutaj każdy wie wszystko co tylko można.
-Kobiety mnie nie lubią i przyczepili mi metkę kobiety która odbija mężów.

Granmor

[wchodzi Lisa]

Pod dom przychodzi Lisa, zaczyna dobijać się do drzwi.
-BRITT ! Otwieraj! To ja, Lisa!

Edie spojrzała na drzwi, przeprosiła na chwilkę gościa, chwyciła za strzelbę i otwarła drzwi...

Kamila

Ewa z przerażeniem patrzyła na kobietę z pistoletem, która poszła otworzyć drzwi tej jakiejś Lisie. Ale to nie była zwykła Lisa, tylko morderczyni Lisa! Gdy Ewa skojażyła o kogo chodzi, wyszła z salonu i patrzyła w stronę drzwi, chciała zobaczyć wreszcie jak wygląda ta osoba.

Kamila

Ewa widząc tą sytuację, w której się znajduje postanowiła wrócić do domu.
- Wiesz Edie, już długo się u ciebie zasiedziałam, chyba wracam do domu, bo muszę przecież się jeszcze rozpakować...- w tej chwili ucieła i uciekła z domu blondynki tylnimi drzwiami.
[wychodzi Ewa]

Granmor

Z domu Edie słychać krzyki i wrzaski. Każdy spogląda w stronę domku Edie, słychać jakby toczyła się tam bitwa.. po chwili, rozlega się huk następnego strzału. Jeden z policjantów wchodzi do domu, dzwoni na pogotowie i aresztuje jedną z kobiet.

Po chwili wychodzi razem ze skutą kajdankami Lisą... A Edie Britt zabiera ambulans.

Gabrielle

[Wchodzi: Gaby]

Gabrielle biegła do domu Scavo. Gdy tak biegła zatrzymała się na środku ulicy i po chwili skierowała się do domu Edie. Gdy już była blisko zauważyła krew na ścianie i na podłodze a policja zabezpieczała teren przed drzwiami.

Prze... przepraszam pana, co tutaj się wogóle stało? Gdzie jest Edie? Zapytała jakiegoś policjanta przerazona Gaby.

Granmor

Policjant spojrzał znad kartek, mruknął coś do siebie, odchrzaknął po czym powiedział
-Panna Kane usiłowała zabić Panią Britt. - powiedział krótko, nawet nie próbując załagodzić treści.

Gabrielle

CO TAKIEGO?!? wrzasnęła Gabrielle. Odeszła od policjanta na kilka kroków po czym odwróciła sie w stronę domu Edie i z niedowierzaniem spoglądała na krew na podłodze...