Dom Fordów

Nina

- Zaśpiewaj mu coś... - zaproponowała, klękając na kanapie i machajac synkowi przed oczami jakąś zabawką.
- Ćśśś... - próbowała go uspokoić.

Sahem

Zaśpiewać? On? Nie, to nie był najlepszy pomysł.
Zaczął delikatnie kołysać rękami. Może to pomoże?

Kamila

[wchodzi Paulina]
Szła już do swojego domu, ale z tego było słychać płacz dziecka. Z ciekawości tak sobie tu przylazła i zadzwoniła dzwoneczkiem u drzwi.

Nina

Zastanawiając się, kogo to niesie, pocałowała Jamiego w czoło i poszła otworzyć.
- Witam - powiedziała z uśmiechem.

Sahem

A on został w salonie kołysząc malca. Ten jednak zdawał się nic sobie z tego nie robić i płakał w najlepsze.

Nina

Zajrzała do salonu, nieco zniecierpliwiona, po czym znów spojrzała na kobietę.
- Tak, słucham?

Sahem

W pewnym momencie malec ucichł. Dziwne...
Cisza ta jednak nie trwała zbyt długo. Po prostu sobie odpoczywał. Po chwili znów zaczął krzyczeć, ale jakoś ciszej, zmęczył się biedaczek.

Nina

Sara nie mogła dłużej tak stać. Zaprosiła kobiete do salonu a sama skoczyła po butelkę z herbatką. Podała ją mezowi.
- Może mu się chce pić?

Sahem

Wziął od Sary butelkę i przysunął ją do ust malca. Może to pomoże? Bo przecież coś mu być musi...
Zaraz! A może ma tą... jak jej było... mówili w telewizji... kolkę!

Nina

Długo zajęło im uspokojenie Jamiego. Ale w końcu się udało. Posiedzieli jeszcze trochę i poszli spać. Zzzz.
/to tak korzystając z okazji, że granmor raczył powiadomić pospólstwo o przeskoku xD

Sahem

[ale jest 12-18 xD tak mowi kalendarz xD]

Nina

/eee tak? XD ale gramor mowil cos o jakims... przeskoku xD

Sahem

[jak to pisalem, to jeszcze przeskoku nie bylo xD]

Spali tak sobie i było całkiem fajnie. Nawet Jamie nie płakał, a to już coś...

Nina

Przytuliła się do niego, śpiąc w najlepsze i całkiem zapominając co dzisiaj jest za dzień. Rozmawiała z Andy'm, który powiedział, że może wrócić do pracy kiedy chce. Chciała dzisiaj.
Ale póki co, to spała smacznie i wszystko wskazywało na to, że zaśpi.

Sahem

Tak... Spali sobie w najlepsze i chyba Sawyer byłby zadowolony wiedząc, że Sara zaśpi. Nie, żeby był złośliwy, ale nie bardzo mu się widziała ta praca w gazecie...

Nina

No cóż, racja. Sawyera nikt nigdy by nie posądził o złośliwość

Zamruczała sobie przez sen, a Jamie obudził się, ale o dziwo nie zaczął od razu się drzeć, tylko cicho kwilić.

Sahem

Chyba się budził... Słońce zaczęło wlatywać przez okno tuż na jego twarz.
Ziewnął i otworzył oczy. O, już dzień...

Nina

Przebudziła się powoli i przeciągnęła. Z uśmiechem otworzyła oczy i powiedziała do męża - Heeej - zupełnie zapominając, jaki dzisiaj dzień.

Sahem

Odwrócił się w stronę żony.
Nic nie powiedział. Uśmiechnął się tylko.
Dobrze, że nie wiedział jaki dziś dzień, bo nie cieszyłby się tak...

Nina

Pocałowała go jeszcze na dzień dobry i spojrzała nad jego ramieniem na zegarek.
I to był koniec sielanki, gdyż Sarze automatycznie przypomniała się data. I dotarło do niej, ze za późno się obudziła. Usiadła błyskawicznie na łóżku.
- Zaspałam!

Sahem

- Zaspałaś? - spojrzał na nią będąc jeszcze zaspany - Dokąd? - a on biedny nadal nie zdawał sobie sprawy z tego, że dzisiaj jest TEN dzień.

Nina

- No jak to! Nie wiesz co dzisiaj jest? - zapytała, rozgorączkowana wstając z łóżka zaczynając bieganinę od szafy do komody i z powrotem oraz wyrzucając ciuchy, które mogłaby ubrać na łóżko.

Sahem

Trzeba dodać na łóżko, w którym jeszcze leżał Sawyer. Jakoś jeszcze nie mógł się obudzić, więc nieco ospale zaczął przyglądać się ubraniom żony.
- Eee? - a może mają dzisiaj rocznicę?

Nina

Jedna z bluzek z całą właściwą sobie brutalnoscią wylądowała na Sawyerze.
Sara rzuciła pospieszne i nieuważne 'przepraszam' i dalej latała w tę i z powrotem.
- Noo! Wiesz przecież... OTWARCIE!

Sahem

- Otwarcie? - spojrzał na nią zdziwiony. Jakie znowu otwarcie?
- Aaa... - udał, że wie o co chodzi. Lepiej się Sarze nie narzucać...
- Teeee otwarcie - pokiwał głową.