Dom Fordów

Sahem

Widząc, że Sara nie jest pewna tego, czy dobrze robią zostawiając syna z nianią postanowił coś powiedzieć.
- Będzie dobrze - uśmiechnął się kierując do drzwi - Pani McDonald ma przecież twój numer komórki

[Polacy i Rosjanie to jeden naród xD]

Nina

- Tak, ja to wszystko wiem... - uśmiechnęła się. - Ale i tak... - dodała, wzruszając ramionami, bo na bycie mamą nic nie dało się poradzić. - Jedziemy, zanim się rozmyślę.

Sahem

Uśmiechnął się i wyszli.
Chwilę później odjechali w stronę kościoła.

[wychodzi: Sara i Sawyer]

[posadz ich w kosciele xD]

Sahem

[nar]Pani McDonald, jak to panie w jej wieku oglądała właśnie kolejną powtórkę "Mody na sukces". Jamie smacznie spał w swoim pokoju i ogólnie było dość sielankowo.
No, ale nie ma sytuacji sielankowych. Jakaś postać znalazła się w tylnym ogrodzie. Podstawiła drabinę pod okno na piętrze. Chwilę później wybiła szybę, dzięki czemu mogła to okno otworzyć. Włamywacz wszedł do środka.
A pani McDonald dziwiła się dlaczego Brooke po raz kolejny chce wyjść na Ridge'a.
Nieznajomy skierował swoje kroki do pokoju małego dziecka, stanął nad kołyską.
- Podobny jesteś do tatusia - to był kobiecy głos.
Nieznajoma chwilę tak postała i zabrała dziecku jeden bucik. Schowała go do kieszeni.
Postała tak jeszcze chwilę i wyszła. Znalazła się w sypialni. Podniosła zdjęcie Fordów z nocnego stolika.
- Jaka słodka para... - mruknęła upuszczając ramkę na podłogę, tak, że szkiełko w niej pękło.
Macy znów kłóciła się z trzecim mężem, a pani McDonald w duchu go wyklinała.
Chwilę później widzimy nieznajomą kobietę siedzącą przy komputerze Sawyer'a w jego gabinecie.
"JESZCZE TU WRÓCĘ" - głosił napis w otwartym programie tekstowym.
Włamywacz, a może należałoby powiedzieć włamywaczka wyszła z domu tak, jak tu weszła. Nie odstawiła już drabiny. Odchodząc zdjęła rękawiczki. Mimo, że tuż obok było wesele nikt nic nie zauważył. Wszyscy byli zbyt przejęci młodą parą...[/nar]

Nina

Wrócili do domu i odkryli te wszystkie rzeczy typu stłuczona szyba, stłuczona ramka, brak buta Jamiego... Sara spanikowała i wkurzyla się nie na żarty. Od razu wzięła dziecko na ręce i w duchu postanawiając, że nie zostawi go już nigdy więcej (no, może jak skończy 21 lat, to pogadają...), poszła na dół, wywaliła panią McDonald na zbity pysk, nie płacąc jej za "opiekę" nad synem. A potem nie mogła zasnąć całą noc, bo siedziała przy łóżeczku Jamiego w salonie, bojąc się odejść na krok i zastanawiając się, kto to był...

Sahem

Sawyer też nie spał, bo i tak by nie zasnął. Zrobił sobie duży kubek kawy i tak przesiedzieli całą noc w salonie. Nie rozmawiali, tylko siedzieli.

Nina

Poili się tą kawą, chociaż adrenalina i tak nie pozwoliłaby spać.
W końcu Sara wyciągnęła z włosów wsuwki, które tworzyły fryzurę weselną i rozpuściła je.
- Kto to mógl być? - zadała kluczowe pytanie.

Sahem

- Jakiś psychopata - odparł upijając łyk kawy, jedyne co mógł powiedzieć to "jakiś psychopata"! I to wkurzało go najbardziej. Nie mógł w tej sytuacji nic zrobić.

Nina

Stwierdzenie, że jakiś psychopata zabrał but ich dziecku, a kto wie co jeszcze robił w ich domu, wcale nie pomagało. Wręcz przeciwnie. Sara nagle poczuła, że robi się jej mdło i potrzebuje napić się alkoholu. Przed chwilą krążyła po salonie, a teraz usiadła bez sił na kanapie.
- I need a drink...

Sahem

Normalnie stwierdziłby, że picie o tej godzinie nie jest dobrym pomysłem, ale w tej sytuacji wydawało się naprawdę potrzebne.
Wyciągnął z barku jakiś alkohol i nalał im po szklance.

Nina

Wychyliła wszystko za jednym razem i odetchnęła głęboko.
- No dobra. Może nie ma co panikować - zaczęła. Taaak. Rychło wczas...
- Będziemy po prostu bardziej uważać. Wybita szyba, zbita szybka w ramce i zabrany but Jamiego... nic mi to nie mówi, ale to chyba nic AŻ TAK strasznego... - Prawda była taka, że Sara chciała uspokoić sama siebie...

Sahem

Pokiwał głową.
- Masz rację - odparł, chociaż tak naprawdę w to nie wierzył. W końcu jeżeli ktoś się włamuje to nie po to, by ukraść bucik dziecku...

Nina

- Nie możemy z tym iść nawet na policję... - dodała, bardziej do siebie niż do niego. - Ale gdybym dorwała tego sukinsyna... - zaczęła i urwała, ale każdy wiedział, że gdyby dorwała, to powyrywanie nóg z dupy wydałoby się prawie-że-pieszczotą. Zwłaszcza, że dysponowała bronią.

Sahem

On milczał, ale w jego głowie roiło się kilkadziesiąt różnych scenariuszy dla tego, kto się do nich włamał.
- Powinniśmy zainwestować w system alarmowy - odparł po chwili.

Nina

O tak, to była dobra myśl!
Sara zerwała się z kanapy i pobiegła po swojego laptopa. Postawiła komputer przed siedzącym przy stole Sawyerem, załączyła go (komputer, nie Sawyera rzecz jasna), oraz pochyliła się nad mężem, opierając o jego krzesło.
- Wpisz - Fairview, firmy ochroniarskie. Czy coś takiego...

Sahem

Odstawił szklankę i zaczął wpisywać.

Nina

Patrzyła mu przez ramię.

Sahem

- Mają tu tylko jedną agencję ochroniarską - mruknął zawiedziony przeglądając wyniki.

Nina

- Zapomniałes już, że to wieś? - mruknęła z niezadowoleniem. - Pełna psychopatów, ale nadal wieś...

Sahem

- A Houston wydawało się miastem niebezpiecznym - mruknął klikając na jakiś link. Otworzyła się strona tej firmy ochroniarskiej.

Nina

- Ale co zrobić? Lepszy rydz niż nic - mruknęła. - Znajdź jakiś numer, zadzwonimy albo coś...

Sahem

W końcu znalazł coś typu "kontakt".
- Zadzwonisz?

Nina

Pokiwała głową i złapała za telefon. Wykręciła numer i czekała na połączenie.

Sahem

A Sawyer czekał niecierpliwie.

Granmor

[wchodzi : Tyler]

Przyjeżdza wozem i jakby nigdy nic puka do drzwi.