Dom Fordów

Tom S.

Nie, ja siędzę całymi dniami w domu... Powiedziała Martha, ale częściej była u kogoś innego w domu niż u siebie.

[Nie pytaj o to co robiła Martha wcześniej albo skąd ma pieniądze bo nie miqałbym pojęia co mam napisać Smile

]

Dziennikarką? W naszej gazecie?? Zapytała mimo że Sawayer jej już to powiedział. To chyba znam trochę jej szefa Odpowiedziała Martha z lekkim uśmiechem na twarzy. To nie będzie jej ulubiona praca... przynajmniej nie na początku

Sahem

- Zna pani szefa Sary? - zapytał zdziwiony - Żona mi już o nim trochę opowiadała - uśmiechnął się, ciekawe jak dobrze go zna. Z tego co opowiadała mu Sara ten facet nie może mieć znajomych, chyba, że wrogów...

Tom S.

Kiedyś go lepiej znałam... Juz dawno nie utrzymujemy ze sobą kontaktów. Ale pewnie nie zmienił sie od tamtej pory. Martha zaśmiała się. Jeśli Sara opowiadała panu o nim to pewnie wie pan co mam na myśli...

Sahem

Nie odpowiedział, uśmiechnął się tylko, to mówiło samo za siebie.
- Może się pani czegoś napije? - skoro już tak rozmawiają to należałoby zaproponować coś do picia...

[<lol> pomyslalem sobie ze Sawyer to Edie w ciele faceta Razz

<lol>]

Tom S.

Z przyjemnością napiję się z panem kawy odpowiedziała Martha... wiedziała że to przedłuży jej wizytę u Sawayera. Ktoś już was odwiedzał tu z naszej ulicy? Zapytała Martha żeby ciągnąć jakoś dalej rozmowe... W sumie ciekawiło ją też, czy był już ktoś na tyle ciekawski zeby przyjść tu przed nią...

Sahem

Na kilka minut zniknął w kuchni, by pojawić się z filiżanką kawy i swoim kubkiem. Filiżankę podał Marthcie.
- Tak, było kilku sąsiadów - odpowiedział siadając

Tom S.

Martha spojrzała na Sawayera lecz nie mogła powstrzymać ciekawości i zapytała:
-Ale kto... dokładniej?

Sahem

- Mówiąc szczerze chyba prawie cała ulica - spojrzał w okno, a następnie znów na Marthę - Cały czas coś się tu dzieje - uśmiechnął się

Tom S.

Martha była trochę zaskoczona... Nie spodziewała się, że tyle osób już tu było przed nią. Zwykle to ona pierwsza o wszystkim wiedziała. Co nóż, musi nadrobic starty.

-Tak, tu nie będzie się pan nudził - powiedziała. Ja juz się przyzwyczaiłam do tych skandali, awantur strzelanin itp. Martha zamyśliła się popijając kawę. Po chwili spojrzała przez okno: Wiedziała że już jest późno ale nie mogla tak poprostu wyjść wiedząc, że w domu znowu będzie siedziała i nudziła się.
-A teraz pisze pan kolejną książkę?

Sahem

- Muszę ją skończyć do końca tygodnia... - brakowało mu już tylko epilogu. Cały czas zastanawiał się, czy powinien uśmiercić główną postać... - Widzę, że lubi pani czytać książki - uśmiechnął się

Granmor

[narracja]rozdzwania sie fołn od Sary, a ona jest w innym pokoju. Co jakiś czas się rozłącza i znowu to samo. [/narracja]

Tom S.

Tak, Nie ma to jak dobry kriminał na nudny wieczór... Martha co jakiś czas spoglądała na dzwoniący telefon. Ten telefon... Mógłby pan coś z nim zrobić? Strasznie mnie denerwuje jak tak co chwilkę dzwoni.

Sahem

- Telefon? Ach, tak - wstał i ruszył do kuchni, nie zastanawiał się długo czy odebrać... [<lol> w końcu to jego żona, nie? Razz

].

[Nina, wybacz jeżeli komórkę mogła odebrać tylko Sara <lol> Wink

]

Tom S.

Gdy Sawayer się oddalił Martha wstała i rozglądała się do pokoju... Zajrzała szybko do trzech szafek i wróciła na miejsce.

[No cóż taka jest Martha Smile

]

Sahem

Rozmawiał przez telefon, więc Martha miała czas tylko dla siebie...

Tarantino

[wchodzi charles]

*kladzie zaproszenie na wycieraczce*

[wychodzi charles]

Sahem

-... a idź pan w cholerę! - to Martha usłyszała z pewnością, chociaż z pewnością słuchała cały czas... Sawyer po wzięciu kilku oddechów w kuchni wrócił do salonu.
- Ach ci ludzie! - opadł na fotel - Wybaczy mi pani - uśmiechnął się

Tom S.

Wie pan co, ja już chyba muszę iść... Strasznie póxno już jest. Mam nadzieje że się jeszcze kiedyś spotkamy. Martha otworzyła drzwi i zobaczyła zaproszenie na wycieraczce. Podała je Sawayerowi i poszła do siebie

[Wychodzi: Martha]

Sahem

- Do wiedzenia - pożegnał sąsiadkę, a następnie przeczytał treść zaproszenia - Mieliśmy zaproszenie na dzisiaj... - krzyknął w stronę piętra

Nina

[Ooo, widzę że już kolejny dzień. Dajmy więc na to, że Sara już spała, więc nie pogadali

]
Ranek

Wstała z łóżka, wzięła szybki prysznic i od razu ubrała się w ciuchy, w których miała iść do pracy. Wczoraj źle się poczuła i położyła spać, nie miała pojęcia do której siedział Sawyer, ale domyślała się, że raczej długo - jak to zwykle on - więc postanowiła go nie budzić. Zeszła na dół i wzięła się za przygotowywanie śniadania i kawy.

Sahem

Obudził się. Postanowił zejść na dół i zrobić sobie... kawę.
- Witaj - uśmiechnął się do Sary - Wczoraj w nocy dzwonił twój szef. Swoją drogą, niezły z niego typ - włączył ekspres, a woda w urządzeniu zaczęła bulgotać. Jak on kochał ten dźwięk...

Nina

- Mój szef dzwonił?! - zastygła z kanapką uniesioną do ust. - Co ten... sk... id... eee, co chciał? - zapytała, patrząc uważnie na męża.

Sahem

- Żebyś przyjechała w środku nocy do redakcji... - spojrzał na żonę - Kulturalnie wytłumaczyłem mu, że to nie jest możliwe - sięgnął po swój kubek - Rozłączył się i po sprawie

Nina

- Szkoda, że byłeś kulturalny. - stwierdziła, uśmiechajac się krzywo. Ugryzła kęsa i wtedy rozdzwonił się telefon.

Nina

- Ja go, kurwa, kiedyś zabiję. - warknęła, zatrzaskując klapkę komórki i rzucając nią o stół, w efekcie czego, telefon ślizgiem przeleciał po blacie i upadł na podłogę. - Muszę lecieć. - powiedziała do Sawyera, pijąc na szybko kawę.