Dom państwa Solis

Masełko

- Taak jasne, dzięki.- uśmiechnęła się sztucznie.- A mogę pożyczyć jeszcze Twoje auto? Moje się zepsuje i muszę pojechać d-do szpitala, do ciotki chorej bardzo rakowej.

Sahem

Pieniądze mógł pożyczyć, ale auta już nie chciał.
- Samochód? - zapytał zaskoczony - Yyy...Chyba nie bardzo... Bo ten... - dobra, musiał wymyślić coś na poczekaniu - Jadę się spotkać dzisiaj z adwokatem - wierzył w wysoką wartość rodziny i ta ciotka całkiem by go przekonała, gdyby nie fakt, że pieniądze lubił równie mocno.
- Możesz wziąć samochód Gabby - tak, ucieszy się, gdy to usłyszy - W końcu ja go jej kupiłem - uśmiechnął się chytrze i sięgnął po kluczyki leżące na stole.

Masełko

- Naprawdę mogę?- spytała z iskierkami w oczami i chwyciła czem prędzej kluczyki. Uśmiechnęła się.- Kiedy powinnam ci odstawić auto?

Sahem

- To samochód Gabby - uśmiechnął się kącikami ust - Możesz zatrzymać go do jutra - ta, a najlepiej go rozbić. Ciekawe, co powie na to sama zainteresowana... Jej adwokatem się nie przejmował, bo w końcu to ciągle samochód kupiony za JEGO pieniądze...

Seniorita-Qabi

[Przeskok]
Gabrielle teraz już Lang, od rana krzatała sie po domu, zaparzyła sobie kawę i siadła przed domem na fotelu, podkuliła jedną nogę pod pupę i rozglądała się popijając po łyku kawę.

Nina

Zahaczywszy sobie kciuki o kieszenie dżinsów, które były jakoś dziwnie ciasne od kilku dni, podeszła pod dom Gabrielle.
- Mogę się wprosić na kawę? - spytała z usmiechem, wchodząc na werandę po schodkach.

Seniorita-Qabi

-Susan-uśmiechnęła sie do niej i uściskała przyjaciółkę-Jasne-poszła do domu i nalała jej kawy, po chwili wróciła-Prosze-powiedziała dając jej kawę.

Nina

- Dzięki - uśmiechnęła się, biorąc kubek i siadając sobie na fotelu. - Twój mąż też jeszcze śpi?

Seniorita-Qabi

-Nie-pokiwała przecząco głowa-Już dawno na nogach i w pracy-uśmiechnęła sie delikatnie, jednak nei była szczęsliwa z tego powodu.

Nina

- Mike znów pracował do późna, a następne zlecenia ma dopiero po południu, więc jeśli nikt nie zadzwoni, to się będzie mógł wyspać - westchnęła. - On się wykończy tą pracą...

Seniorita-Qabi

-Może niech zrobi sobie wolne?-zaproponowała i upiła łyk kawy.

Nina

- Kłóciliśmy się o to juz przed ślubem. Jasno dał mi do zrozumienia, że chce zarabiać tyle, żebyśmy mogli sobie na wszystko pozwolić...

Seniorita-Qabi

-Jeśli tak chce, to raczej nic nie zrobisz-spojrzała na Susan-Ale jesteś szczęśliwa prawda?

Nina

Uśmiechnęła się lekko.
- Jestem. Nawet bardzo - pokiwała głową. - Tak jak każda świeżopoślubiona mężatka z resztą.

Seniorita-Qabi

-No tak, cieszę się że jesteście razem. Wreście masz go tylko dla siebie-roześmiała się.

Nina

- Daj spokój, po tylu perypetiach to już by wypadało, żebyśmy byli z sobą na dobre - zaśmiała się.

Seniorita-Qabi

-No tak, z tym sie zgodzę, za długo to trwało, moim zdaniem powinniście już dawno być po ślubie.

Nina

- Wiesz jak to jest, życie nie zawsze nam się układa, tak jakbyśmy sobie wymarzyli - stwierdziła i napiła się kawy.

Seniorita-Qabi

-Tak już jest, bez tego w życiu było by nudno.

Nina

- Tak czy inaczej, co powiesz na małą wyprawę do centrum handlowego? - spytała, zmieniając ten jakże smętny temat.

Seniorita-Qabi

-Czemu by nie, dawno nie robiłam takich pożądnych zakupów.

Nina

- Moje zakupy raczej nie będą wielkie, muszę kupić kilka ciuchów, bo trochę mi się rpzytyło - skrzywiła się.

Seniorita-Qabi

-Oj Susan, czy ty?-mrugnęła do niej i zapytała.

Nina

- Czy ja? - nie zrozumiała.

Seniorita-Qabi

-No jesteś w ciazy?-szepnęła pochylając się w jej kierunku.