Dom państwa Solis

candace

- Dobrze wiedzieć - przewróciła oczami. - Ja... ten.... się sama przedstawię. Christina Love jestem, a to moja siostra Andrea. - wskazała i szturchnęła Andreę. - Cześć...

Arno

- Miło mi

- jako, że nie wiedział jak się zachować zrobił to co powinien zrobić każdy gentlemen, pocałował Christinę i Andreę w dłoń, po czym kontynuował rozmowę - więc jak doszło do jej zniknięcia i skąd o nim wiecie?... - wypytywał zaniepokojony całą sytuacją, czuł , że będzie potrzebny...

candace

Chris zarumieniła się nieco i bądź co bądź, była bardzo zdziwiona zachowaniem mężczyzny. Rzadko kiedy widuje się teraz dżentelmenów, więc postanowiła skomplementować Masonowi. - Mi także jest miło, a tym bardziej, że jest Pan niebywale dżentelmenem - uśmiechnęła sie słodziutko i mrugnęła do Masona. - Wracając do tematu... - tutaj się zatrzymała i popatrzała błagająco na Rudą. - Nie chciałybyśmy mieszać Pana w tą sprawę... - wyjąkała.

Arno

- Jakiego pana?! Wink

Mason jestem, mówmy sobie na Ty - uśmiechnął się znowu słodko do Christiny - A ja coś czuję, że Wam się przydam, proszę odpowiedz mi na moje pytania, co Wam szkodzi?... Może nawet Wam pomogę, więc napewno nic nie stracicie, lecz może zyskacie... - spojrzał na Christinę i lekko się zarumienił, miał nadzieję, że je przekona...

candace

- A więc tak, bądźmy na Ty - usmiechnęła sie i popatrzała słodko na Masona, czuła, że za chwilę mu wszystko powie. Czuła, że ją zauroczył. Marzyła przez chwile ale na szczęście otrzeźwiała i cicho wymamrotała - Gaby, to o nią sie martwimy. Na blogu Cecyli dostałysmy niepokojącą wiadomość...

Arno

Puścił Christinie oczko, po czym się ocknął - Jaka Gaby?... Dała komentarz na blogu Cecylii?! I Wy mi nic nie mówicie?! Szybko, potrzebny nam komputer! - Mason był zdenerwowany i czekał na decyzję dziewczyn.

candace

- Przestań panikować... - powiedziała spokojnie i cicho. - Byłyśmy już na policji, a teraz przyszłysmy pod jej dom zobaczyć czy ktoś czasem sie z nas nie nabijał. Ale najwidoczniej nie... - mówiła to ciągle, wolno i smutno. - Boję się... - szepnęła ledwo słyszalnie, a oczy jej sie zaszkliły na sama myśl o Gaby i tym, że jest w ciąży, a ktos ją uprowadził.

Arno

- Nieważne, nie interesuje mnie policja! Dawać mi tu komputer i to szybko, musze ją znaleźć! Szybko dajcie mi komputer, a Wam pomogę. I nie panikuję, ale chyba z tego co widze, zależy Ci na niej - spojrzał na Christine - chcesz, żeby przeżyła i wróciła do domu więc proszę Cię nie krzyżuj mi planów tylko pomóż... - był wkurzony i to bardzo.

Masełko

Dziewczyna oprzytomniała. Tak, tak Andrea Love miło mi-uśmiechnęła się wymagająco

candace

- Praktycznie to poprostu źle sie czuję, bo ta osoba może zginąć... - mruknęła.

Dean

[Ależ to delikatne Wink

]

Masełko

Andri była cała zdezorientowana zachowaniem Masona. Nie wiedziała co ma myśleć-Mason, dzięki że chcesz na pomóc to naprawdę miło z twojej strony, ale poradzimy sobie.-klepnęła go po ramieniu lekko aż po chwili lekko otarła pot z ramienia Masona na swoje jeansy

candace

[Dean, no jasne Wink

]

miss.

- Jedno zasadnicze pytanie. Skąd my weźmiemy Ci na środku ulicy komputer? Chyba że... ty wrócisz i poszukasz sobie czego tam chcesz w komputerze, a my pójdziemy do sąsiadów sie zapytać., kiedy ją widzieli.

candace

Praktycznie to "panikowanie" Masona była bardzo wkurzające według Chris, więc nie zdziwiła się wypowiedzią Cecylii.

Christina już "wytrzeźwiała" i zaczęła logicznie rozumować.
- Nie stójmy tak pod domem Gaby.- spojrzała w górę. - Zanosi się na deszcz...

Masełko

-komputera ci nie wyczarujemy, musisz myśleć realistycznie chłopcze. No dobrze to co robimy az tym fantem?

miss.

- Ja ide zobaczyć do ich sąsiadów. Wy róbcie co chcecie, w czwórke iść nie mozemy bo będzie nas za dużo. - wzruszyła ramionami i poszła w kierunku domu hm... Fordów powiedzmy xD

candace

- Poczekaj! - krzyknęła za odchodzącą Rudą. - Gdziekolwiek zmierzasz, ide z Tobą - uśmiechnęła sie i ruszyłą razem z Cecylią.

{Oddala się - Cecylia i Christina}

Masełko

-Dziewczyny nie zostawiajcie mnie z nim...-pobiegła pędem za dziewczynami

Sahem

[wchodzi cala gromada]

Samochód pełen ludzi zajechał przed dom Gabrielle Solis.
- Jesteśmy na miejscu - uśmiechnął się lekko, teraz czekał na reakcję którejś z kobiet, gdyż sam, nie bardzo wiedział co robić.

Nina

Jak najszybciej chciała znaleźć się we własnym domu, więc ściskając z całej siły pas, siedziała sztywno, patrząc przez szybę i nie odzywając się.

Seniorita-Qabi

-Dzięki-uśmeichnęła się jakdyby nigdy nic, nie dopuszczała do siebie tego co sie stało, udawała ze wszystko jest wporządku. Wysiadła i weszłą do swojego domu.
[Wchodzi:Gabi]

Masełko

-W razie czego masz mój numer-podała jej karteczkę i uśmiechnęła się drętwo[. Po chwili zaczęła się cofać w strone domu Rudej i Anni

Sahem

Pożegnał sąsiadki uśmiechem, po czym zwrócił się do Sary.
- Lepiej się czujesz? - zapytał zapalając samochód.

[wychodza: Sawyer, Sara]

[napisz w domu Wink

]

Seniorita-Qabi

Powoli weszła do domu, rozejrzała się smętnie. Poszła do kuchni i siadła przy stole, w tej chwili zrozumiała co się stało, zaczęła pochichu płakać, potem coraz głośniej.