Dom rodziny Dunne NA SPRZEDAŻ

Naomi/Missy

- No to na czym skończyliśmy, kochanie ? - spytał wyraźnie zadowolony z tego powodu, że Sophia im już nie przeszkadza.

Jazine

- Na ogórkach - odparła z przekąsem i wcisnęła mu jednego w usta, o.

Arno

A ona wstała z łóżka i ubrana w satynowy szlafrok i z rozczochranymi włosami zeszła na dół, ziewając. Wyszła przed dom po gazetę. Wzięła ją w dłonie i stojąc na boso na trawie czytała jej pierwszą stronę, włożyła sobie kosmyk włosów za uszy.

Viktor

Rick joggingował sobie po okolicy w jakimś takim fajnym i wypasionym stroju i tak sobie biegł i biegł ale go kolka złapała i przystanął sobie przy tym domu, ziajał jak pies, chwyciła się za brzuszek i uśmiechna do kobiety która czytała gazetę
- Dzień dobry.- powiedział grzecznie

Arno

- Good morning. - odpowiedziała nie spuszczając wzroku znad gazety. Każdy facet powinien wiedzieć, że Tempe z początku zachowuje dystans i jest delikatnie mówiąc obojętne, a dopiero później się otwiera. Taka natura naukowca, z początku zimna kalkulacja w każdej chwili, zero emocji. Została bogato doświadczona przez życie, co pewno także miało wpływ na jej podejście do życia. Faceci muszę się naprawdę postarać żeby móc ją zainteresować. Czytała artykuł o jakichś nowych zarządzeniach burmistrza.

Viktor

A on był prosty i nieskomplikowany więc po prostu powiedział xD
-Świerza gazetka na rozpoczęcie nowego dnia? -zagaił i zakozaczył w jednym

Arno

- Jak widać. - tym razem spojrzała na niego i delikatnie się uśmiechnęła. Zdecydowanie zbyt dużo czasu spędziła w domu, czas na powrót do pracy, bez której nie może żyć. Dla niej każdy dzień bez pracy był kiedyś dniem straconym.

Viktor

- Rick Wyler.- przedstawił się podając jej rękę

Arno

Mimo wszystko nie uścisnęła mu dłoni.
- Temperance Brennan. - złożyła gazetę wpół.

Viktor

Cofną łapkę i się wyszczerzył
- Od dawna tu mieszkasz?

Arno

- Będzie już z miesiąc co najmniej. - uśmiechnęła się delikatnie do niego.

Viktor

- To od niedawna, pewnie czujesz się tu samotna.

Arno

- Odrobinę. - stwierdziła przestępując z nogi na nogę, w końcu miała Dana.

Viktor

- Też tak się czułem kiedy się tu wprowadziłem, ale to na prawdę miłe miejsca, sama się przekonasz.- i się wyszczerzył

Arno

- Nie wątpię. - włożyła kosmyk włosów za ucho - Sama nie mogę uwierzyć w to, że mieszkam tu już tak długo, a nadal nie znam okolicy. - roześmiała się jak to miała w zwyczaju, odrobinę nerwowo.

Viktor

- Jak chcesz to Cię kiedyś oprowadzę.- palnął i się lekko zaśmiał tak sam do siebie

Arno

- Raczej nie odmówię. - uśmiechnęła się do niego delikatnie, jej wzrok przykuła jego mokra koszulka...

Viktor

-A tak właściwie to czymś się zajmujesz? -a co tam chciał se pogadać

Arno

- Wolałbyś nie wiedzieć. - uśmiechnęła się kącikiem ust i oparła dłoń na jednym z bioder.

Viktor

-Jesteś płatnym mordercą?- udał przestraszenie

Arno

- Nie, ale częściowo jestem z nimi związana... - wyszeptała uśmiechając się tajemniczo, nie kryła rozbawienia.

Viktor

-Dobra... teraz naprawdę zacząłem się bać. Ja jestem tylko strażakiem.

Arno

- Umiesz ugasić każdy ogień? - zapytała przygryzając wargę. Teraz to już otwarcie z nim flirtowała, co nie było do końca w jej stylu, przynajmniej nie pięć minut od przedstawienia się sobie.

Viktor

Roześmiał się i podrapał po głowie - No może nie każdy ale większość.

Arno

- Ciekawe... - uśmiechnęła się - Koniecznie chcesz wiedzieć czym się zajmuję? - uniosła brwi.