Dom rodziny Scavo

Granmor

Porter spojrzal na Shannon. -Tamta Pani, sama Pani słyszała, Pani Blondyno. - powiedział, a z jego brody kapały "ładne" wymiociny.

Sahem

Dobrze... Dzieciak wiedział, co ma mówić. W końcu przecież to była prawda...
- Już ci lepiej? - zapytała sięgając do torebki po chusteczkę, którą chwilę później podała chłopcu.

Granmor

Porter się wytarł i rzucił w trawnik chusteczką.
-Lepiej. - powiedział z powagą.-Chyba muszę odstawić błoto na jakiś czas.

Sahem

Popatrzyła na chusteczkę lecącą na trawnik. Uśmiechnęła się pod nosem. Niezły jest ten mały...
- No... - przeciągnęła - Błoto z pewnością - uśmiechnęła się i potargała dzieciakowi włosy na głowie, w sposób, no, całkiem przyjacielski.
- A gdzie jest wasza mama, albo tata? - nie przyszła tu przecież rozmawiać z dziećmi... Chociaż, zaczynała go lubić. Ma podobny charakterek do niej samej...

Granmor

Tata jest pewnie z Penny, a mama w pracy, zawsze mowi tacie ze jej szefowa to niezla szmata i wszystko musi robic ona i jej zespol, cokolwiek to jest.

Sahem

Uśmiechnęła się. Tak... Dzieciak miał charakter.
- Tak, znam takie szmaty - przytaknęła - Mów mi Shannon, mały - uśmiechnęła się.

Future Lover

Granmor

-Dobrze, Pani Blondyno.

Sahem

- Od dawna tu mieszkacie? - zapytała niby to dla podtrzymania rozmowy. Od dzieci można dowiedzieć się ciekawych rzeczy...

Granmor

Porter pokiwał energicznie głowa.-Od zaawsze.

Tom S.

Tom oglądał TV i nie słyszał krzyków i tego wszystkiego co działo się przed domem. Dopiero kiedy zaczęło się to coś serialopodobne [zapomniałem tytułu xD] to usłyszał jakieś głosy przed domem. Wyszedł przed dom i zobaczył jakąś kobietę i swoich synów.
Witam panią, w czymś mogę pomóc? Zapytał Tom

Future Lover

[Mam przerąbane

]

Granmor

Porter spojrzal na tate.-Pani Blondyna robiła mi reanimację jak w Krejs anatomi! - powiedział z zapałem mlodzian. W końcu nawet najmniejszy spostrzee ze "Pani Blondyna" jest całkiem calkiem xD.

Tom S.

Daj spokój -idź z braćmi do ogrodu - odpowiedział lekceważąco Tom.

Granmor

Bliźniacy znikli z widoku.

Tom S.

Tom spojrzał na oddalających się chłopców a potem na Shanon czekając na odpowiedź.

Sahem

- Witam - wstała, uśmiechając się. Podała dłoń mężczyźnie.
- Jestem Shannon Rutherford - przedstawiła się. Teraz nadeszła kolej na wyjaśnienia...
- Niedawno wprowadziłam się na przecznicę i postanowiłam się przywitać z sąsiadami - zaczęła - Pech chciał, że gdy szłam do drzwi... - spojrzała na deptak zawalony zabawkami dzieciaków - ... potknęłam się o coś - tu spojrzała na wózek - Pański syn był tak uprzejmy i pomógł mi się podnieść - uśmiechnęła się na koniec. Kłamać to ona umiała...

Tom S.

Nie do końca wierzył w uprzejmość syna ale odpowiedział:
Od czasu do czasu zdaży mu się zrobic coś dobrego dla innych - Tom uśmiechnął się do Shanon.
Tom Scavo - dodał po chwili. Może wejdzie Pani do środka? Zapytał wskazując ręką drzwi...

Sahem

- Nie wiem, czy nie będę przeszkadzać... - oczywiście, że chce wejść, przecież po to tutaj przyszła... No, ale uprzejmość na takich małych ulicach to podstawowa rzecz...

Tom S.

Oczywiście, że nie nie będzie pani przeszkadzać- odpowiedział Tom. Proszę, niech pani wejdzie - powtórzył.

Sahem

Dwa razy pytać się nie będzie. Ruszyła w kierunku wnętrza domu. Okazało się, że to co widziała na zewnątrz to dopiero początek. Tu jest jeszcze więcej zabawek...

Tom S.

Przepraszam za ten bałagan. Zapraszam do kuchni - tam jest najmniej tego... wszystkiego. Kiedy byli już w kuchni Tom wskazał na krzesło na którym po chwili usiadła Shanon. Może kawy? Zapytał Tom.

Sahem

Usiadła na krześle. No, tu było w miarę... bezdzieciakowo.
- Z miłą chęcią - uśmiechnęła się.

Tom S.

Tom włączył ekspres do kawy. A więc gdzie pani mieszka? Zapytał tak, jakby nie był pewny czy ona już o tym mówiła...

Sahem

- Na przecznicy, dosłownie kilka kroków stąd - uśmiechnęła się - Jak już mówiłam, postanowiłam się przywitać - dodała po chwili.