Dom Susan i Mike'a Delfino, oraz Julie

Nina

- Nie ważne, ważne że nic ci nie jest - powiedziała, przytulając córkę raz jeszcze i obejmując ją ramieniem. Obie panie Mayer odwróciły się i spojrzały na dom.
- Nie jest tak źle - powiedziała, chcąc podtrzymać córkę na duchu, choć to zazwyczaj Julie podtrzymywała Susan.

Masełko

Po małej chwili Julie wyleciała reklamówka w tymi nieszczęsnymi butami. Julie westchnęła i zrobiła błagalną minę żeby kara nie była sroga.
/wybacz ale brzuch odmawia posłuszeństwa. Chodzi o sprawy kobiecie <wstyd>

Nina

[Kurczę, za cholerę nie wiem, o co Ci chodzi Wstyd

Po chwili wyleciała reklamówki.
Możesz to jakoś zmodyfikować? Help

]

Masełko

[poprawione]

Nina

Susan zdawała się nie zauważyć, co za buty wypadły z torby.
- O, kupiłaś je... - mruknęła nieuważnie. - Coś mi się wydaje, ze teraz będziemy zbyt zajęte, żeby zajmować się karą - uśmiechnęła się blado.

Arno

[ Do domu wbiega Karl ]

- Boże Suzi nic Ci nie jest?! Tak się bałem o Ciebie! - Karl podbiega do Susan i Julie. - Julie!

Karl przytulił sie mocno du Susan.

[ Karl szepcze Susan do ucha ] :

- Chyba raczej nieciekawie z Twoim domem... Susan... możecie zamieszkać u mnie... oczywiście nie chcę się narzucać, no ale co Ty zrobisz w takiej sytuacji... to chyba Wasze jedyne wyjście!... Suzi nie daj się prosić!

Karl cały czas przytulał Sus.

Nina

Totalnie zdziwiona zachowaniem swojego eks, dała się przez chwilę przytulać, po czym stanowczo się od niego odsunęła.
- Karl, to naprawdę bardzo miłe, ale jakoś... - spoojrzała na dom Mike'a i uśmiechnęła się - Damy sobie radę. Nie jest tak źle

Arno

Widział jak Susan patrzyła się w stronę domu Mike'a.

- Suzi! Ja mam duży dom, wielki... a Ty chcesz sięz Julie tłoczyć u Mike'a?... Ja rozumiem... nic nas ze sobą nie łączy oprócz Julie.. no ale chyba nie masz żadnych wątpliwości co do stosunków między nami...możesz mi zaufać, Suzi proszę Cię!...

Nina

- Karl - uśmiechnęła się łagodnie, acz stanowczo. - Jeśli będzie trzeba, Julie zatrzyma się u ciebie przez kilka dni, a ja będę tutaj, na miejscu. Poza tym, wydaje mi się, że możemy spać w domu - dodała.

Arno

- Nie, nie, nie! Bałem się podczas trzęsienia i teraz nie będe miał zamiaru znowu się o Was bać! Tutaj nie możecie spać! Wasz dom może się w każdej chwili zawalić! Trzeba go odbudować. Nie zgadzam się Suzi! Tutaj na pewno nie będziecie spać! Suzi bo sam Was spakuję i wywiozę, na prawde zrozum mnie... to nie jest dobre rozwiązanie, nie mam zamiaru znowu się o Ciebie martwić! ... No to postanowione... zamieszkacie tymczasowo u mnie dopóki Waszego domu nie naprawimy !... Koniec kropka!

Masełko

-Tato-spojrzała na niego blado-Damy sobie radę bo jesteśmy silne baby, a Mike jest naprawde świetnym facetem i nie sądze żeby u niego było nam źle. A pozatym dom nie jest tak poturbowany więc nie sądze że możemy mieć problemy

Nina

Karl znów to robił. Mimo, że byli rok po rozwodzie, wciąż próbował nią rządzić i przekonywać, że jego pomysły to tak naprawdę jej pomysły.
- Karl, nie - powiedziała stannowczo. - Nie chcę się z tobą kłócić, ale nie jesteśmy już razem ponad rok i nie chcę, żeby cokolwiek z dawnych czasów zaczęło o sobie przypominać. Julie i ja zostaniemy w domu, jak tylko ktoś sprawdzi, czy nie grozi zawaleniem - objęła córkę ramieniem.

Masełko

Uśmiechnęła się blado do mamy-Damy radę, pozatym trzęsienie ziemi to nie koniec świata, jak widzisz wygląda całkiem jednokształtnie

Arno

- Susan myślisz tylko o sobie, wogóle nie dbasz o Julie! Jesteś samolubna.. a wzięłaś pod uwagę to, że nawet ona może się czuć skrępowana w obecności Mike'a. Tak nie może być! Myślisz tylko o tym jak mnie spławić i najlepiej iść do Mike'a zamieszkać, nie troszczyć się o Julie i tylko urządzać sobie miłosne schadzki z Mikiem! To jest po prostu niedorzeczne... Mam Julie zabrać siła?... Ciebie też mogę! Twoja postawa jest bezczelna! - W Karlu aż zawrzało ze złości, musiał Susan to wszystko wyrzucić.

Nina

Na co Susan się wściekła. Nie chciała, żebyJulie słuchała kolejnej kłótni z ojcem, więc ostrzegła córkę
- Kochanie, mamusia teraz będzie wyzywać się z ojcem, lepiej zatkaj uszy - powiedziała w miarę opanowanym głosem.
- Ty - wycelowała w Karla palcem wskazującym - nie masz prawa mówić mi co jest samolubne albo nieodpowiedzialne! - dźgnęła go paznokciem w klatke piersiową. - Mogłes o tym pomyślec, kiedy poszedłeś do łóżka z Brandi! A nie teraz, kiedy ja zaczynam sobie układać na nowo życie, wkraczasz w nie z buciorami, próbując wszystko zepsuć i mówisz mi, ze jestem złą matką?! - Susan wrzeszczała na pól ulicy, nie było możliwości, żeby ludzie, którzy powychodzili przed domy jej nie usłyszeli.

Seniorita-Qabi

[Przychodzi:Gabi]
Podchodzi do nich-Susan wszystko wporzadku?

Nina

Susan aż trzęsła się ze złości.
- W porządku? Gabi, słyszałaś co ten kretyn mój były mąż powiedział? - trudno było nie usłyszeć.

Seniorita-Qabi

-Słyszałam, dlatego tu przyszłam

Masełko

[ nie chcę być nie miła ale Mr. Lynette Scavo chyba troszkę przesadzasz:/]
-Dzień dobry pani Solis-powiedziała życzliwie-Tato posłuchaj, ty nie zabierzesz mnie. Nie chcę żyć pod jednym dachem z Brandi a w domu jest wszystko czego mi trzeba: chodzenie z mamą na zakupy, do kosmetyczki, kina, fast-foody od czasu do czasu. A Mike zdaje się być idealnym facetem do mamy, ty już niczego nie zmienisz

Arno

- Zachowujesz się jak stara, rozhisteryzowana baba!... To nie tak... Nie powiedziałem, że jesteś złą matką... a jeżeli tak to odbierasz i chcesz to odbierać, to możesz to tylko odbierać jako sentencję odnoszącą się do danej chwili! Nigdy ci nie powiedziałem i nigdy nie powiem , że jesteś złą matką! Przez tyle lat samotnie wychowywałaś Julie.... było Ci tak ciężko! I naprawde nie mam podstaw do tego by powiedzieć , że źle ją wychowałaś! - powiedział spokojnie Karl patrząc na Susan wzrokiem tak słodkim, tak jakby próbował ją urzec... wszystkie słowa, które padły z jego ust były prawdziwe.

Karl patrzył z uwielbieniem na Susan i widział jak jest wkurzona, uwielbiał gdy się złości i dlatego patrzył na nią takim wzrokiem.

- Suzi...Jaką Brandi?... Co ty pleciesz?...

Dopiero w tej chwili do Karla dotarło co zrobił - w jakim stanie psychicznym znajduje się Susan po jego wyrzutach. Karlowi było przykro... lecz wiedział , że wszystko co powiedział musiał powiedzieć i niczego nie żałuje.

Masełko

Julie pomyślała że Karl albo się nawalił albo mu woda sodowa uderzyła do głowy. Karygodne kłótnie przy córce nie były w stylu taty Julie. Dziewczyna postanowiła wszystko przemilczeć bo zdaje się nie słuchał jej.

Seniorita-Qabi

Spojrzała na Karla , Julie i Susan-Czyś ty zwariował, takie cyrki odpierniczać, przecież już nie jesteś z Susan-warknęła na Karla

Nina

Susan patrzyła na Karla wściekłym wzrokiem.
- Jeśli naprawdę nie chcesz, żebym rzuciła się na ciebie z pięsciami w obecności Julie, wróc do swojego domu - powiedziała cicho, po czym trochę ochłonęła. - Proszę cię, zrób to Karl, pogadamy na spokojnie jutro, możesz przyjechać pomóc tam uprzątnąć dom, jeśli tak bardzo chcesz, ale z nami koniec, pamiętasz, koniec? I nie udawaj, że nie wiesz kto to Brandi, bo to poniżej krytyki. Po prostu wracaj do domu - spojrzała na Gabi, Julie i na końcu na Karla, po czym oddaliła się kilka kroków w stronę schodków do domu.

Arno

- Nie, nie chcę... i na pewno nie w obecności Julie...dobrze... zrobię jak zechcesz...Nie udaję... jaka Brandi?... Suzi o czym Ty gadasz?! - Karl dobiegł do Susan, która stała przy drzwiach i złapał ją za dłoń - Będziemy w kontakcie Suzi... napiszę albo zadzwonię i jutro się spotkamy... niestety muszę o to prosić... chiałbym, żeby Julie nie było podczas naszego spotkania w domu... Trzymaj się Suzi... - Karl się pożegnał, po czym pocałował Susan w policzek i zszedł po schodkach stojąc przed domem Susan i patrząc na nią jak wchodzi do niego.

Nina

Spojrzała na Gabi porozumiewawczo i weszła na ganek tylko na chwilę, żeby przeczekać aż Karl wróci do siebie.