Dom Susan i Mike'a Delfino, oraz Julie

Dean

Szybko schylił się, żeby sprawdzić, czy nic jej nie jest, ale akurat wtedy poderwała głowę trochę wyżej jęcząc z bólu i... no wiecie sami. Po chwili jęczeli już oboje a przez ten wielki jęk przebijał się coraz silniej radosny śmiech dwojga nie do końca zrównoważonych ludzi Wink

Gdy już przestali się śmiać a łyżeczka wylądowała na stoliku Mike przypomniał sobie o tym co mówiła Susan o Karlu. Wzburzenie, które wtedy czuł wróciło - trochę już słabsze, ale zawsze - i powiedział:

- Wprawdzie nie znam Karla ani nie wiem, jak dokładnie ma się Wasza sytuacja, ale NIKT nie może powiedzieć kobiecie - szczególnie tak wspaniałej jak ty! - że jest złą matką! Zresztą, wystarczy spojrzeć na Julie, żeby zobaczyć, że wykonujesz kawał świetnej roboty - tu już się uśmiechnął. - A tak w ogóle, to wcale tak często się nie spotykamy... - powiedział tak, jakby chciał zwrócić jej uwagę na jakieś "drugie dno" tej wypowiedzi - Ale jak już się to staje, to dostajemy nawet trzęsienie ziemi! - uśmiechnął się tylko, bo nie lubił śmiać się ze swoich żartów.

Nina

Zaśmiała się cicho i przysunęła do niego na kanapie. Puściła głowę, za którą się trzymała i spojrzała na Mike'a z bardzo bliska.
- Dziękuję za to, co mówisz, nie wiesz ile to dla mnie znaczy - nachyliła się bliżej i pocałowała Mike'a krótko. - Bardzo boli? - zapytała, mając na myśli jego głowę.

Dean

- Mhm... - przytaknął mruknięciem i przymrużył oczy. Też ją pocałował i czekał aż ona ukoi jego "ból" [ło boziu, co za brednia Razz

].

Nina

Odpowiedziała na pocałunek i pogłaskała go delikatnie po głowie.
- Teraz mniej? - zapytała i nie czekając na odpowiedź, pocałowała go znów.

[Niech Julie wkroczy, będzie trochę więcej hardcore'u xD]

Dean

[Więc zawieszamy na razie na tym znieczulaniu do czasu pojawienia się Juli - faktycznie, hardkor może się przydać Wink

Dobranoc!]

Masełko

[lecę

]

Julie weszła do kuchni. Odstawiła laptopa i poszła do salonu-Aaaa..-wykrzyczała na widok całującej się matki.

Nina

[dobre xD]
Krzyk Julie przeraził ich do tego stopnia, że niemal od siebie odskoczyli.
- Co się stało, Julie? - zapytała, przygładzając włosy.

Dean

[Juhu!!! Dziecko Susan na horyzoncie!!! Razz

]

Odsunął się trochę od Sus, żeby nie łamać jakiejś tam przyzwoitości. Julie zdziwiła go swoim pojawieniem się, nagle zapomniał o bólu... [ Wink

]

Uśmiechnął się z zakłopotaniem i machał oczami między Julie, Susan i podłogą. Czekał, co zrobi Julie i jaką strategię obierze Sus....

Masełko

-Przepraszam wystraszyłam się lekko, ale miło że pan zajrzał do nas panie Delfino. To ja już nie przeszkadzam, bawcie się ładnie-uśmiechnęła się życzliwie do nich i skierowała na schody żeby iść do swojego pokoju. Niestety pech który czasami jej się zdarza dzisiaj nie był życzliwy. Dziewczyna poślizgnęła się na stopniu i przewróciła.
[chcecie hardcore? to macie xD]

Nina

- Julie! -poderwała się do góry i w momencie była przy córce.
- Nic ci nie jest?! - zapytała, zbierając córkę z podłogi. Przez myśl przeszło jej, że Julie jest nieodrodnym dzieckiem swojej matki.

Dean

[Jestem zmęczony. Przeczytałem "niedorobionym dzieckiem". Spaaaaaać....

Fiona, akcja ze schodami wyborna Very Happy

Dobra, urywamy, mamy przeskok. Idziemy na pogrzeb Wink

]

Masełko

[ się wię

]
Julie wstała ze zmęczeniem. Jej kostka dawała ciągle siwe znaki-Mamo. Co my teraz zrobimy? Ty powinnaś zbierać się na pogrzeb a ja się nie mogę ruszyć.-odpowiedziała z niesmakiem.

Nina

- Siadaj, zrobię ci sniadanie - powiedziała, a po chwili już podawała Julie kanapki.
- No nic, zostaniesz w domu, kochanie, przecież nie będziesz kuśtykać. Pójdę sama.

Masełko

-Dziękuje-odebrała kanapki od mamy-No kuśtykać raczej nie będe bo mogłoby się to skończyć tragicznie. Tylko musimy pomyśleć co ze szkołą bo opuchlizna jest z dnia na dzień voraz gorsza

Nina

- Po południu wezwiemy lekarza, albo zabiorę cię do szpitala, powinnyśmy od razu prześwietlić tą kostkę...

Masełko

-Przeszkodziłam Wam randkę, już doszło do rękoczynów a ja musiałam wszystko zepsuć-westchnęła i dopiero zastanowiła się nad tym co powiedziała-Tzn. rozumiesz..

Nina

Susan się zaczerwieniła i nie wiedziała co odpowiedzieć.
- Julie... No wiesz... - zamachała ręką. - Dobra, chodź, pomogę ci przejść na kanapę, zostawię ci coś do picia i jedzenia w zasięgu ręki, możesz sobie pooglądać telewizję, kiedy mnie nie bedzie.

Masełko

Lekko opadła na mamę czerwona jak burak. Ona pomogła się jej położyć. Przykryta kocem zaczęła oglądać Przyjaciół.

Nina

Za to Susan zniosła na dół sukienki i co jakiś czas pytała Julie, czy jej zdaniem może ubrać tą, czy tamtą.
- Co myślisz o tej?

Masełko

Julie zestresowania ciągłymi pytaniami mamy lekko odpyskowała-Idziesz na pogrzeb a nie na wesele. Ta nie pasuje cię zabardzo, zbyt bufiaste rękawy-wymruczała z nad telewizora.

Nina

Pomruczała pod nosem, jak na matkę przystało, po czym złapała w rękę niezobowiązującą małą czarną.
- Ta będzie dobra - stwierdziła i poszła na górę, wziąć prysznic. Potem umalowała się trochę, ułożyła włosy i założyła sukienkę. Zeszła na dół, wsadziła na nogi szpilki i podeszła jeszcze do Julie.
- Jakby coś ci się działo, dzwoń na komórkę. Głos będe miała wyłączony, ale od razu będe widzieć że dzwoniłaś i przyjadę.

Masełko

-Mam nadzieję że nie będe musiała dzwonić-odparła leniwie-Idź już bo spóźnisz się-ucałowała mamę w policzek i wróciła do oglądania serialu.

Nina

Westchnęła i pokręciła głową. Wyszła z domu.
[wychodzi: Susan]

Masełko

Niestety pech postanowił inaczej. Julie dostała drgawek i strasznie mocnych skurczy kostki. Czym prędzej wykręciła numer do matki. Po chwili zwijała się z bólu.

Nina

[wpada: Susan]
- Julie?! - zawołała już od progu, biegiem pokonując drogę od drzwi do kanapy. - Co się dzieje?