Park...

heaven

Znajduje się on o dwie przecznice od Wisteria Lane...możecie tu odpocząć, odprężyć się, pobiegać, spotkać przyjaciół, a nawet znależć opiekunkę Smile

Dean

Mike wraz z Bongo chodzili po parku aż do 8,15, najpierw kilka razy wokół fontanny, potem po słonecznych alejkach. Takie przedłużenie zaplanowanego przecież na 15 minut spaceru spodobało się im obu, ale pod koniec Mike przypomniał sobie o zakupach, które, prędzej czy później, trzeba było zrobić.

[wychodzi Mike]
------------------------------później, dzień strzelaniny.-----------------------------
[wchodzi Mike]
Mike spacerował sobie po parku, puścił Bongo wolno. Ten podbiegł do jakiejś kobiety.

Kamila

[wchodzi Paulina]
Paulina przyszła do parku szczerze mówiąc by odpocząć od zamieszania na ich ulicy. Nagle przybiegł do niej pies rasy Berneńczyk.
- Witaj psiaczku. Czyj ty jesteś ? Może pójdziemy do tego pana co nie ?- powiedziała do psiaczka i podeszła do meżczyzny.
- Przepraszam, czy to twój pies ? - zapytała pokazując na psa obok.

Dean

- Tak, mój. Przepraszam za niego, Bongo jest bardzo ufny... - Odpowiedział Mike nieznajomej kobiecie i uśmiechnął się.

Kamila

- Ten psiaczek jest po prostu słodki. - popatrzyła na psa. Mieszkasz na Wisteria Lane ? - zapytała i tym razem spojżała na przystojnego mężczyznę.

Kamila

Czekała na odpowiedź, lecz po chwili palnęła :
- Czy mogę się do ciebie wprosić na małą kawkę ?- oczywiście po tym tekście spojżała się na mężczyznę, uśmiechnęła się, a jej policzki nagle zrużowiały. Działo się tak przez wstyd, który przez chwilkę ją ogarnął.

Dean

Mike spojrzał na zarumienioną dziewczynę i pomyślał o panującym w domu bałaganie.
- Oczywiście- odpowiedział.
- Muszę tylko trochę posprzątać, możemy umówić się, że wpadniesz za dwie godziny. Co Ty na to?

Kamila

- Okej tylko powiedz który dom, bo wiesz, ja tu nowa i... - wtedy ugryzła się w język i uśmiechnęła się znowu. "Sprzątanie hmmm... a ja się nawet nie rozpakowałam"- pomyślała i puściła oczko mężczyźnie, który wydawał się być bardzo miłym...

Dean

- Mieszkam w tym jasno brązowym budynku z numerem 4356 - odpowiedział lekka zaniepokojony Mike. - Więc... do zobaczenia...!
To powiedziawszy ruszył w kierunku domu.

[Wychodzi Mike]

Kamila

Paulina długo zastanawiała się, czy iść do nieznajomego mężczyzny, lecz on wydał się jej być zaufanym, który jej nie skrzywdzi, więc szybko ruszyła do domu, by przyszykować się do spotkania.
[wychodzi Paulina]

Nina

[przychodzi: Sara]
Zaparkowała samochód - wściekła i smutna zarazem. Po drodze kupiła wino i zaszywszy się w jakimś kącie parku, siedziała sobie i popijała trunek.

Seniorita-Qabi

[WCHODZI:Gabi]
Idąc sobie po parku rozmyślała o sobie i Carlosie w pewnej chwili zauważyła siedzącą Sarę. Podeszła do niej.
Sara możemy porozmawiać? Zapytała wystraszona Gabi.

Nina

O czym chcesz rozmawiać? podniosła na nią smutny wzrok.

Seniorita-Qabi

O tym co dzisiaj stało się w twoim domu. Powiedziała Gabi.

Nina

Możemy porozmawiać, chociaż dla mnie nie ma o czym... Zawsze wygląda tak samo. westchnęła.

Seniorita-Qabi

Chciałam cię bardzo, ale to bardzo przeprosić za to. Nie wiem co mnie opętało. Powiedziała z wielkim żalem.

Nina

Spojrzała na nią, przez chwilę mając wielką ochotę nawrzeszczeć i na nią, zrobić jej krzywdę, czy cokolwiek. Ale zaraz jej przeszło.
W porządku, ostatecznie to nie tylko twoja wina.

Seniorita-Qabi

To moja winna westchnęła Każdy facet tak reaguje, a my kobiety to wykorzystujemy powiedziała zawstydzona.

Nina

On po prostu taki jest... odpowiedziała. A to nie moja wina że go kocham, chociaż taki sukinsyn z niego i nie moja wina, że tak reaguję... dodała z westchnieniem, pociągajac łyka z butelki.

Seniorita-Qabi

Jestem głupia ... powiedziała zawiedziona Gabi

Nina

Daj spokój, nie obwiniaj się. wzruszyła ramionami. Może powinnam go zostawić, ale cholera, kocham go...

Seniorita-Qabi

Nie zostawiaj go, miłość pomoże wam obronić się przed takimi jak ja Powiedziała to z wielką ulgą.

Nina

Gabrielle. zaczęła ostrzegawczo. Nie mów tak o sobie. Dobra, może się nie znamy, ale przez solidarność jajników nie pozwalam ci tak mówić. przywołała ją do porządku, podając butelkę wina.
Pijesz?

Seniorita-Qabi

Tak Wzięła i wypiła tyle ile mogła wypić za jednym razem.

Nina

Odebrała butelkę i napiła się kilka łyków.
Wpadnę przy nim w alkoholizm. zapowiedziała złowieszczo.