Apartament Matta

Arno

Niedawno przeprowadził się do przestronnego apartamentu. Teraz brał prysznic.

Future Lover

Podczas gdy Matt brał prysznic (pewnie już od jakiegoś czasu) Rachel wpadła w odwiedziny. Zapukała do drzwi.

Arno

Akurat brał prysznic, trzeba przyznać, że jego siostra ma wyczucie czasu...W pośpiechu owinął się ręcznikiem i poszedł otworzyć drzwi.
- Come on in. - powiedział uśmiechając się delikatnie do Rachel.

Future Lover

-Hey brah.-Uśmiechnęła się serdecznie. Strasznie dawno go nie widziała, ten uśmiech jakoś tak sam... wyszedł. Stukając swoimi szpilkami weszła do środka i rozejrzała się.
-Przeszkadzam?-A teraz jej serdeczny uśmiech zmienił się w ironiczny uśmieszek.

Arno

- Ty? Nigdy.- uśmiechnął się do niej ironicznie - Jeśli o to pytasz, to : Nie. Jestem sam... - wzruszył ramionami.
- Co Cię tu sprowadza, sis?- uniósł brwi.

Future Lover

-Dawno się nie widzieliśmy.-Weszła dalej do mieszkania. Położyła swoją torebkę na jakimś stole.
-Zatęskniłam. Zupełnie jak Jim.

Arno

- Hm. To miłe, od czasu do czasu zobaczyć, że posiadasz jakieś ludzkie odruchy, siostrzyczko. - uśmiechnął się - Mogę się chociaż ubrać, czy masz zamiar robić tą sytuację jeszcze bardziej niezręczną niż jest w rzeczywistości? - zapytał opierając rękę o blat kuchenny.

Future Lover

Uśmiechnęła się ironicznie znowuż. Na te słowa, że niby ma 'ludzkie odruchy'. Kiwnęła głową.
-Przebierz się.-Podeszła sobie do lodówki, a co tam. Sprawdzi sobie jej stan. No i oczywiście był pustki, ha!
[i]-Jedzenie na mieście musi ci sprawiać dużo przyjemności.

Arno

- Wręcz przeciwnie. - krzyknął do niej z drugiego pokoju. Chwilę potem wrócił do salonu połączonego z kuchnią.
- Wyobraź sobie, że mam strasznie dużo pracy... - powiedział i podszedł do okna, rozsunął zasłony. - Więc niestety rzadko bywam w domu. A poza tym jedzenie samemu nie jest takie przyjemne, jak Ci się zdaje, sis. - powiedział i sam podszedł do lodówki, aby do niej zajrzeć.

Future Lover

No tak, ona coś o tym wiedziała.
-Samotność ci nie służy.-W myślach zadała sobie pytanie 'a komu służy?'. No cóz.. W każdym razie, niektórzy na nią zasługiwali. Rozczochrała mu włosy czy coś, bo bawimy się, że ona jest starsza.
-Znajdziesz sobie kogoś w tym szalonym mieście. Kogoś kto będzie ci robił pyszne obiadki. Poza tym, co nowego?-Zdjęła swoje heartshaped glasses.

Arno

- Nie potrzebuję obiadków, Rachel. Gdybym miał czas to bym je sobie sam robił...No, najwidoczniej psychologowie nie nadają się do związków, bo zawsze są o pięć kroków do przodu przed swoimi partnerami...- zaśmiał się i włączył ekspres do kawy.
- Nic ciekawego, tak jak Ci już mówiłem. Mnóstwo pacjentów, zero seksu. - wyszczerzył się, podsumował to w typowym dla niej stylu. - Lepiej opowiadaj co u Ciebie, piękna. - zaczął szukać czegoś po szafkach.

Future Lover

Zaśmiała się delikatnie tak... Tak troszke się zaśmiała i pokręciła głową.
-Co u mnie? W sumie... To samo co u ciebie.-Usiadła sobie gdzieś.
-Jestem na każde skinienie Julie, jako psychoterapeutka, asystentka, przedstawicielka, menadżerka. No i jestem matką, więc hej!-Wymierzyła w niego palcem.
-Mam o wiele mniej czasu niż ty.

Granmor

Rachel dostała mms'a.

Future Lover

Wyjęła swoje zajebiste blackberry, otworzyła mmsa i...

Granmor

[nar] Na fotce, zrobionej telefonem, były zwłoki Stevena. Wykopane, w pół rozłożone. A na dole podpis "To zabawne, jak przeszłość można wykopać. Patrick H".[/nar]

Future Lover

Żeby zrobić tą scene jeszcze bardziej dramatyczną, dajmy na to, że trzymała w ręku szklankę wody. Gdy zobaczyła treść mms'a, wypuściła ją, a szklanka z impetem rozbiła się o podłogę. Rachel była wstrząśnięta. To ten moment w którym należało wykonać telefon do Julie Walker.

Future Lover

-Matt... Muszę. Iść.-Uśmiechnęła się sztucznie i wybiegła z mieszkania.
[Wychodzi]