mieszkanie Kirby'ego

Kamila

25.12
Spał jeszcze. Niedługo przylecą rodzice i będzie musiał ich odebrać z lotniska, więc musi wypocząć przed tym ważnym wydarzeniem.

Kamila

Wstał i przygotował coś dla rodziców. Samolot z nimi zbliża się nie ubłagalnie.

miss.

Obudziła się jakiś czas temu, ale nie chciało jej się wstawać. Leżała sobie z głową na torsie K. i przyglądała się pierścionkowi na swojej dłoni. Ostatnio często to robiła i ciągle się zastanawiała czy dobrze robią. Niby była szczęśliwa, ale nie planowała przecież tak wcześnie ślubu.

Kamila

Obudził się. - Witaj księżniczko. Widzę, że nadal podoba ci się mój gwiazdkowy prezent... Chcesz coś zjeść ? - przywitał się z nią, a potem mówił i zadał pytanie z uśmiechem na ustach. Po tej wypowiedzi pocałował ją w czółko.

miss.

Złapała go za koszulkę i przyciągnęła do siebie. i mocno mocno pocałowała.
- Ciebie - uśmiechnęła się i usiadła na łóżku po turecku.

Kamila

- Schrupiesz mnie ? - zaczął się do niej zbliżać na czworaka, aż zaczął całować ją namiętnie i z pozycji siedzącej przeszła na pozycję leżącą i była obcałowywana po całym ciele.

miss.

Seks zamiast śniadania, też tak może być.
- Kocham Cię tygrysie, wiesz o tym?

Kamila

- Wiem o tym znakomicie. - odpowiedział jej no i wiadomo, był seks.

miss.

Dogorywała.
- Śniadanie? - zapytała i uśmiechnęła się kiedy była już wstanie się odezwać i ruszyć.

Kamila

- Z przyjemnością. Co ci zrobić ? - chciał o nią dbać, więc to on musiał zrobić za nią to śniadanie.

miss.

- Dzisiaj ja robię. zostań. - pocałowała go w polika i wyskoczyła z łóżka. założyła pierwszą lepszą jego koszulę. bo kochała chodzić w jego koszulach, w końcu męskie koszule są cudowne (XD).
I poszła zrobić to śniadanie. Jakaś kawa, sok tosty i te sprawy.
Wróciła z tym do łóżka.

Kamila

- Ale ja obowiązkowo robię jutrzejsze śniadanie. - spojrzał na rarytasy, które mu przyniosła. - Jeśli się nie sprawdziłem, to się tym otruję ? - spytał zadziornie.

miss.

- Hmmm... musisz zaryzykować. - wyszczerzyła się i sama ugryzła tosta. Usadowiła się w ogóle wygodnie po turecku w tych kołdrach, poduszkach i innych takich.

Kamila

To on spojrzał na nią uważnie, po czym wziął swojego tosta i go zaczął jeść. On to raczej leżał, jak kiedyś rzymianie na tym łóżku, przy talerzu i przy Irmie.

miss.

- Nie martw się to będzie bezbolesna śmierć. - wyszczerzyła kły. żartowała przecież, nie zatruwałaby tostów. I sobie swojego jadła w spokoju.

Kamila

On posłuchał ją, zjadł pół tosta, a potem nagle rzucił go i najpierw zaczął się dusić, a potem udawał, że ma zawał. A aktorem to on był dobry.

Arno

Zaparkował gdzieś pod apartamentowcem i wszedł do budynku brzęcząc kluczykami w lewej dłoni i trzymając komórkę w drugiej, wsiadł do windy i za chwilę znalazł się na odpowiednim piętrze. Miał dosyć zabawy w kotka i myszkę, jego zdaniem Irma troszeczkę za bardzo się uniezależniła. Nawet jeśli jej nie zastanie, to przynajmniej porozmawia sobie z Kirbym, na poważnie. Podszedł do drzwi, wziął głęboki wdech i zaczął pukać, dodam, że dosyć mocno.

miss.

Nie wiem co z Kirbim, była ona. Otworzyła mu drzwi i na dzień dobry przewróciła ślipiami.
- Jeśli znowu chcesz robić przedstawienie to sobie daruj... - nie wpuściła go na razie. Stała przed nim z założonymi rękoma i przekąsem na twarzy. Miała na sobie króciutki jeansowe szorty i zdecydowanie za dużą koszulkę. No i artystyczny nieład na głowie...

Arno

Uśmiechnął się na jej widok. Westchnął.
- Let me in, Irma. - powiedział spokojnym tonem.

miss.

Przepuściła go więc w drzwiach, ale bez słowa. Równie bez słowa zamknęła za nim drzwi i skierowała się do kuchni.

Arno

Wszedł za nią do mieszkania w milczeniu i także skierował się do kuchni, oparł się o blat.

miss.

Napiła się kawy, zimnej już. Bo w sumie męczyła ją już dość długo. Przeglądała też ulotki z różnych restauracji.
- więc słucham? - spojrzała na niego kątem oka i dalej wertowała ulotki w poszukiwaniu obiadu.

Arno

- Oh, I thought you're gonna pull off a silent treatment on me. - powiedział ze zdziwieniem i uniósł brwi. - I'm your brother, I. - westchnął i uśmiechnął się nieznacznie, bardzo nieznacznie, w końcu nadal był na nią zły.

miss.

- No i z tego powodu myślisz, że możesz wtrącać się do mojego życia i krytykować moje decyzje?! - odstawiła kubek. wkurzał ją.
- bullshit

Arno

- I'm just worried, sis. - westchnął i pokręcił głową.
- Do Rachel & Captain even know about this? - uniósł brwi.