Korytarze

Viktor

Odsłoniła poduszkę
- No dobrze... miałam drobny wypadek. - spojrzała na męża

Sahem

- Co się stało?! - no i chyba właśnie tego Karen chciała uniknąć - Niech zgadnę... Ta emigrantka cię napadła? - nie wiadomo czego można się po niej spodziewać.

Viktor

- Nie! - trzepnęła go ręką w ramie - Garnek spadł mi na nogę, to był zwykły wypadek.

Sahem

Wierzył jej. W końcu nie mieli przed sobą tajemnic...
- Ktoś już cię opatrzył?

Viktor

- Tak, przyjął mnie taki młody lekarz, ale czekam na zdjęcia już dobre 25 minut... martwię się, Elena została sama.

Sahem

- To dorosła kobieta, poradzi sobie - uśmiechnął się - Poczekaj chwilę, przyspieszę to prześwietlenie

Viktor

I o to jej chodziło
- Świetny pomysł.

Arno

Szła sobie korytarzem wkurzona na Drew. Zauważyła oboje Stoffordów i podeszła się przywitać z Karen.
- Hello, Karen. - uśmiechnęła się do niej delikatnie mimo złego humoru.
- Richard, you need help? - spytała unosząc brew.

Viktor

Gordon!!

- Witaj Chloe. - uśmiechnęła się, świetnie teraz wszyscy będą wiedzieli że jest niezdarna, chyba sobie każe zamontować rentgena w domu xD

Granmor

Przyszedł Drew. -Przepraszam że tyle musiała Pani czekać, Pani Stofford. Pani pracownica czuje się winna tej sytuacji, straszna biedaczka. - spojrzał na Chloe.-Nie masz swoich spraw? Idź się przespać, najlepiej z ogórkiem. On nie odmówi, well, bo nie może. - spojrzał na Gordona. -Przepraszam. - i zapukał do jakiegoś tam rtg or łotewer.

Arno

- Właśnie rozmawiałam z Karen, dopóki Ty i twoja podejrzanie sztywna fryzura się nie wtrąciliście, a no właśnie...zapomniała, że to jedyna sztywna rzecz u Ciebie... - uśmiechnęła się złośliwie. Po czym odwrócił się w stronę Karen.
- Co się stało? - zapytała zaniepokojona, nie jako lekarz, tylko jako znajoma.

Sahem

- Drew, zajmę się już żoną - uśmiechnął się do niego. Skoro już tu był, to chyba mógł to zrobić, prawda?

Viktor

- Garnek spadł mi na nogę. - odpowiedziała masując sobie skronie

Granmor

-Jasne, Gordon. - uśmiechnął się. Spojrzał na Chloe. -Mogę Cię prosić na osobności?

Arno

- A co, chcesz mi znowu naubliżać? Czy może zmieniłeś zdanie? Tak czy owak, nie sądzę.

Granmor

-Nie, Ty zimna zarozumiała kretynko. Chciałem Ci przypomnieć, że to nie jest Twoje miejsce nieudanych łowów tylko szpital. Tutaj się ratuje ludzi, a nie próbuje rżnąć z każdym. Nie podobam Ci się? To pokazuje jaka z Ciebie dziwka, bo podczas pierwszego spotkania nie mogłaś rąk trzymać przy sobie. Żal mi ogórka, który co dziennie z Tobą spędza noc ponieważ jesteś tak zimna - że już raczej przypomina mrożonkę niż świeże warzywo. Więc, jesteś tutaj dla ludzi. Masz ratować ludzi, współpracować. Nie podoba Ci się jak wyglądam? Zamykaj oczy ze mną rozmawiając, albo zwolnij się. Ale słowem - daj sobie spokój. - oznajmił, po czym spojrzał na Gordona.

-Przepraszam Gordon, że jesteś świadkiem tego jak dzisiejsze kobiety nie mają honoru. Masz szczęście, mając kogoś tak wspaniałego jak Karen. - mrugnął do Oprah. xDDD -A teraz wybaczcie, idę ratować życia. Po to tu jestem, a nie po to by marnować czas na potyczki słowne z kimś kto nie jest tego wart.

I sobie poszedł.

[wychodzi:Drew]

Sahem

No to zabrał żonę jak najdalej od tej dwójki.
Znaleźli się przed odpowiednią salą.
Gordon wszedł pierwszy.
- Słuchaj, Sam... - zaczął - Mógłbyś wyświadczyć mi przysługę, moja żona potrzebuje prześwietlenia - i tak od słowa do słowa Karen dostała się bez kolejki.

Viktor

Cyk, myk i Karen była po prześwietleniu.

Arno

A jej zbierało się na łzy, dosłownie. Nie powinno jej obchodzić, co on o niej sądzi, a jednak jego słowa strasznie ją zabolały, zwłaszcza, że przed chwilą to ona sama, go pouczała, a w połączeniu z jej niezbyt dobrym humorem, to nie mogło się skończyć dobrze. Usiadła na jednym z wolnych łóżek i schowała głowę w kolanach, obmyślając w niej plan jak odgryzie mu się pod koniec dnia pracy, podczas którego ma zamiar go unikać. Chwilę sobie poszlochała, siedząc na tym łóżku.

Future Lover

Fransua przyszedł, bo Veronica mu kazała. Kazała odebrać jakiś raport medyczny z sekcji zwłok czy coś takiego. Nie interesowało go to w sumie. Zauważył szlochającą Chloe, nie widział innego doktora, a tak bardzo mu się spieszyło...
-Przepraszam... Mademoiselle?

Arno

Szlochała tak sobie, aż w końcu przerwał jej nieznany, męski głos, jednakże akcent od razu rozpoznała...podniosła głowę i przez łzy uśmiechnęła się delikatnie do François.
- Oui? - uniosła brwi.

Future Lover

Kolejna osoba z Francji? Z tego miasteczka robi się jakaś kolonia francuska. W każdym razie, powiedział jednak po angielsku:
-Przyszedłem odebrać raport z sekcji zwłok Ted'a King'a.-Ona taka zapłakana, no i głupio się czuł. Uśmiechnął się leciutko.

Arno

- Tu suis un détective? - zapytała z zaciekawieniem i wstała z tego łóżka, po czym zaczęła przeszukiwać swój fartuch w poszukiwaniu jakiejkolwiek chusteczki, przecież nie pokaże się tak wszystkim współpracownikom.

Future Lover

W sumie nie... Ale można poudawać. Marlene i tak się nie dowie.
-Oui.-Pokiwał głową. Z kieszeni wyjął jakąś chustkę z inicjałami M.G. i podał jej z uśmiechem. Nieco szerszym niż wcześniej.

Arno

Uśmiechnęła się do niego promiennie.
- Merci. - podziękowała i zanim jej użyła zauważyła na niej inicjały. Wytarła swoją twarz z łez, które zostawiły czarne ślady na własności François.
- Długo jest już Pan w Fairview? - zapytała patrząc mu w oczy.