Sala chorych 3

MrSiM

- O to się nie martw, dostaniesz na pewno zwolnienie, teraz myśl o zdrowiu, a nie o pracy

Jeanelle

-Porsze idź do dyrektora spzitala, zapytaj się jak to ze mną będzie-poprosił.

MrSiM

Rebecca wzięła swoją torebkę i skierowała się do tego dyrektora szpitalu ile jeszcze będzie siedzieć Alex
- Dzień dobry, jestem osobą najbliższą od Alexa Donathana, chciałabym się spytać jaki ma on staż i czy w ogóle go ma

Jeanelle

-Oalexa Donathana mówi pani-lekarz załozył okulary i przeglądał jakiś dziennik- A więc tak, Alex ma staz na onkologii, i owszem ma go, tylko skrócony. Wiem, że teraz lezy w naszym szpitalu. Porsze go ode mnie pozdrowic. A skrócony staż ma, ponieważ otrzymaliśmy dokumenty, że brał w dodaktkowych kursach podczas studiów, także staż jego zamiast trwać rok, ędzie trwał pół roku. Potem pomyslimy nad pracą dla niego.

MrSiM

Rebecca szybko przyszła od tego dyrektora i od razu powiedziała Alexowi wszystko na temat jego stażu

Sahem

/o ile mi wiadomo, dyrektorem szpitala jest postać nieobecnego Arno

Jeanelle

// to przykro to slyszec:< xD

Leżał i gapiłsię w sufit. Potem przybiegła Rebecka z newsem.

MrSiM

- Alex, będziesz miał krótszy staż, cieszysz się? zamiast rok to pół roku

Jeanelle

Spojrzał na nią zdumiony- a z jakiej to okazji?-podniosl brwi.

MrSiM

- Byłam u dyrektora szpitala, trochę mu nakłamałam, że jestem osobą bliską i podał mi kilka informacji, cieszysz się?

Jeanelle

Usmiechnła się:
-Dzieki, kochana jesteś-pocałował jej dłoń.- A z jakiej okajzi skrócono mi staż?

MrSiM

- Bo robiłeś dodatkowe kursy, gdy byłeś jeszcze na studiach - też go pocałowała w dłoń

Jeanelle

Słodko wyglądała nawet z tymi podkrązonymi oczkami, świadczącymi o zmęczeniu. Zastanawiał się też co się stało Damen'owi. Był taki nieobecny. Siedział przy łóżku Jean i nic się nie odzywał. Patrzył się w jakiś punkt w podłodze
-Może tam jakaś mrówka zapiernicza?-pomysłał Alex.

Jeanelle

Zastanawiał się nad jednym pytaniem:- Powiedzieć czy nie?=myslał. Potem usłyszał śmiech z sąsiedniego łózka. To Alex się na niego patrzył i smiał się z niego.
-Aż taki smieszny jestem?-spytał.

-Zastanawiam się tylko, co takiego ciekawego jest na tej podłodze. Gapisz się w nia, zamiast pogadać z kumplem który własnie się wybudził-powiedział z uśmiechem.

MrSiM

- Damen, zostaw tą podłogę, co tam milion dolców masz?! Chodź, kolega się obudził a ty swoje - Rebecca była zła

Jeanelle

wziął, i popodskakiwał na plastikowym krześle w kierunku łóżka Alex'a. Musiał bowiem wyminąć łózko Jean. W końcu doskoczył.
-Śniło ci się coś, gdy byłeś w spiączce?-spytal.

Jeanelle

-Własciwie to nic-powiedział- Chociaż nie, sniło mi się, że chciałeś popełnic samobójstwo wyskakując z okna szpitalnego-roześmiał się- Zabawne no nie?-spytał Becki.- On i samobósjtwo-śmiał się.

MrSiM

- No właśnie, ale ty masz dziwne sny - zaśmiała się do Alexa, a gdy się odwróciła to patrzyła z byka na Damena

Jeanelle

Zaśmiał się nerwowo.
Spojrzał na Rebeccę wzrokiem " piśniesz słowko a cię zabiję" i opdowiedział Alex'owi
-A wgl to jak sie czujesz?-spytał.

Jeanelle

Już lepiej-odpoweidzał- Wgl orientujecie się, czy mogę coś zjeść?- spytał.- Bo cholernie głodny jestem?-dotknał lekko swojego brzucha.

MrSiM

- Ok, to ja ci zaraz sprawdzę - Rebecca skierowała się w stronę lekarza, ale jakaś pielęgniarka włączyła radio, że dzisiaj w galerii handlowej będzie wielka wyprzedaż
- O rany, muszę tam być - powiedziała do siebie i migiem pobiegła do sklepu kupić coś z ubrania

Jeanelle

-Rany co ona tam tak dlugo robi?-spytał.
-Nie wiem
Musimy pogadać-spojrzał znacząco.
-O?
-Ajak myslisz?- wskazał wzrokiem na spiącą Jean.
-Aco tu jest do gadania?-powiedział znuzony .
-Masz wgl zamiar kiedykolwiek powiedzieć jej co czujesz?-spytaał.-Bo widze, że Cię to po porstu zabija.
-Cholera! Myślisz, żeja o tym nie myslę? Cały czas ta mysl drręczy mnie, cały czas chce jej to powiedziec, ale nie chce niszczyć tego co jest między nami-powiedizał. Drzał ze zdenerwowania.
-A co jest między wami?-powidział- Moze spojrzysz optymistycznie w końcu na swiat, i może dostrzeżesz to czego nie dostrzegasz?
-Myslenie optymistyczne jest dla głupców-skwitował Damen.- Poza tym czeog nie dostrzegam? Traktuje mnie jak brata jak przyjaciela. Ale nic więcej.
-Dxieki stary, jestem głupcem- uśmichenął się, gdyż wcale aluzja Damena go nie zraniła.- Powiem tyle stary, zacznij dostrzegać. A co? To ci nie powiem, jesteś dużym facetem, pomysl sam.-szczerze się usmiechnął.- A teraz idx się spytac czy dostanę coś do jedzenia, bo zaraz tu padnę z głodu.

Jeanelle

Tak więc Damen z orychnięciem podniósł się zkrzesła, i pomaszerował do lekarza odpowiedzialnego za Alex'a.- Przepraszam panie doktorze, czy Alex, może cos jeść?-spytał.
- Tak oczywiście.-powiedział.- Za niedługo, za ok 10 min tak sądze, pięlęgniarka mu poda kolacje.-uśmiechnłą się.
-Dziekuję-uścisnła dłoń lekarza i wrócił do Alex'a.- Niestety nic nie dostaniesz do jedzenia, przez tdzień, bo wtedy się lepiej rana zagoi-postanowił go nabrać.

Jeanelle

Jeknął.
-Powaznie?-spytal.
-Oczywiście, że...-tu zrobił minutową pauzę.- że nie. Zaraz pielegniarka przyniesie ci papu-usmiechnłą się i roześmiał. Mina Alex'a była bezcenna. Bowiem, próbował go zabić wzrokiem.

MrSiM

Rebecca tymczasem przyszła do sali z 8 siatkami ubrań od Chanel
- oj, przepraszam, zapomniałam skoczyć do tego lekarza, a to mogę wytłumaczyć. W radiu taka pani powiedziała, że jest wyprzedaż w galerii handlowej, więc chciałam tylko coś zobaczyć, więc kupiłam kilka rzeczy, a poza tym to ja tu nie jestem winna, jestem tu tylko przypadkową osobą no i miałam dzisiaj też urwanie głowy, więc nic złego nie zrobiłam