Dom Jeanelle Angelline - NA SPRZEDAŻ

MrSiM

- Cześć kochanie, mam dla ciebie złe wieści, jacyś ludzie zburzyli mi dom i teraz mieszkam u Maryli, poszukałbyś ze mną tych ludzi razem z Jean i Damenem? - przytuliła się do niego i spojrzała mu w oczy

Jeanelle

Od keidy jesteśmy na kochanie?-spytał, mając w celu trochę się podręczyć.-Poza tym, możesz zawsze zamieszkać tu z nami, nie sądzisz?

MrSiM

- Przepraszam panie Aleksie - zaśmiała się
- Spoko mogę tu mieszkać, ale z domu Maryli mam widok na mój i mam blisko na plac budowy

Jeanelle

Amoże kupimy, dla nas dom?-spytal.-Zamieszkamy razem, co ty na to?

MrSiM

- Sama nie wiem, dużo kasy władowałam już na odbudowę domu. Może tam zamieszkamy, poza tym mam tam blisko do Maryli - nie chciała się rozstawać z tą ulicą, bo się w niej już zakochała

Jeanelle

Weszli do salonu, Rebecca usiadła na sofie, on podszedł do barku.
-Napijesz się rbandy?- miał ochote na procenty.

MrSiM

- Dobra, tylko nie chcesz mnie upić, żebym się zgodziła na kupno co? - uśmiechnęła się i patrzyła jak Alex nalewa jej te brandy

Jeanelle

Przewidziałas mój truch. Ale nie martw się, mam w zanadrzu jeszcze inne- usmiehcnła się tajemniczo, i podał jej kieliszek. Po czym usiadł na przeciwko niej, w fotelu.

MrSiM

- To świetnie - po chwili zaczynała się bać, ale postanowiła, że ten kieliszek będzie pić przez całą wizytę, aby się nie upić, no chyba, że Alex coś tam dosypał xD

Jeanelle

To mówisz, że wolisz mieszkać z zasrana starą babą, niz ze mną?-patrzył na nia zimnymi oczami, ale twarz nie zdradzała złości. po prostu dsiedział normalnie w fotelu i popijał brandy, patrząc na nią. Sam nie wie, dlaczego coś takiego powiedzial. T o chyba przez ten dramat który oglądałem przed chwilą-pomyslał.

MrSiM

- Może i jest zasraną, ale za to bardzo z niej dobra przyjaciółka, to ona pierwsza zaprosiła mnie do siebie i nawet uszyła dla mnie ciuchy na co dzień jak i też na pokaz mody, dlaczego tak o niej mówisz! - przestała pić i była lekko podenerwowana

Jeanelle

Sam nie wiem.-usmiechnłą się chłodno, bowiem nawet mu do smiehcu nie było. Dlaczego poszła do Marylki a nie do niego. Dlaczego on sie choera jasna o tym nie dowiedział. Chciał się spytać. Ale postanowił ,że poczeka z tym.
-Masz mi coś do powiedzenia?-spytał, wsypując kostki lodu do brandy, i dolewając jej i sobie.

MrSiM

- Może i miałam, ale teraz to już nieważne, a tego już pić nie będę, nie pójdę na takie tanie zagrywki. - potraktowała go chłodno
- Wiesz co, chyba pójdę do tej zasranej baby według ciebie i z nią spędzę dzień, przynajmniej ona pocieszy człowieka

Jeanelle

Tanie zagrywki?-usniósł brew, pokazując, że nie wie o co jej chodzi.-To jest włąśnie pocieszanie-wskazał na brandy.
-Poza tym-wstał gwałtownie, że Becca na sofie aż drgnęła. Po czym usiadł obok niej i popatrzył na nią bardzo pożadliwie.
-Wydaje mi się Rebecco, że chyba jakieś wyjaśnienie mi sie należy-powiedział cicho, poczym przysunął się jeszcze bliżej.- Dlaczego nie napisałas mi nawet ssms'a że zburzono ci dom? Dlaczego teraz dowiaduje się o tym wszystkim? D;aczego do mnie przyhcodzisz szukać pocieszenia, skoro, sam teraz zostałem dobity? Dlaczego myślisz tylko o sobie. Myślisz teraz o tej swojej karierze, którą ci Jeanelle poleciła, i tym masz owszem zajmowac sie, ale widz, ze nic z tego, skoro nowa sukienka-wskazał wzrokiem na jej sukienkę, która miała dość głęboki dekolt.-Oczywiście podoba mi się, ale masz z pewnościa strasze, które możesz nosić. Czy stało sie w twoim życiu coś jeszcze o czym nie wiem, a powinienem?

MrSiM

- Dobra, kiedy mój dom został zburzony to wszyscy sąsiedzi się zbiegli, bo płakałam i krzyczałam, Marylka zaoferowała mi swoją pomoc, pocieszała mnie śpiewając mi, gotowaniem moich ulubionych potraw, potem szyłyśmy ubrania i jakaś kobieta nam ukradła projekty i zniszczyła te co uszyliśmy, ale na szczęście udało nam je się uszyć na nowo, z resztą większość rzeczy jakie robiłyśmy to były ploteczki i inne damskie sprawy, w które nie chciałam cie mieszać

Jeanelle

Czyli ujmując miałaś jakiś tam czas, by mi powiedzieć co się wydarzyło. Poza tym, w ploteczki mnie nie wprowadziłaś, bo nie musiałaś, i ja bym tego anweyt nie chciał, alechyba to, że jestes bezdomna powinnaś mi powiedzieć.-ciągnał dalej, jednocześnie mówiąc tak chłodnym głosem, i był taki spokojny, że można bylo się zastanawiac, czy przypadkiem Becca nie została otruta, a on chłodno patrzy na jej powolna smierc.

MrSiM

- Czy przypadkiem próbujesz mi zasugerować, że podczas, gdy ja byłam cała zapłakana i nawet żyć mi się nie chciało to miałam od tak zadzwonić na siłach, a czemu ty nie zadzwoniłeś, no przyznawaj się panie Aleksie

Jeanelle

Pomyslmy, może miałem cały czas świadomośc, że poskojnie odpoczywasz po napadzie. To jak ci się Rebecco zyć nie chciało, skoro się baiwłaś w szycie ciuszków z Marylką? Ja tu nie widzę czarnej wizji samobójstwa, nawet,, byłaby to ostatnia rzecz, którą bym dał osobie, tkóra saobie szczelsiwie syzje ubranka, mieskza u przjaciółki, i ma w dupie, czy jej tzw ukochany, wie co sie w jej zyciu przydarzyło cyz nie-dalej mówił spokojnie i chłopdno. Teraz osoba trzecia mogłaby myslec, że zabija Rebeccę wzrokiem, ale tak naprawde wzrok miał pusty, zresztą tak tez się cuzł.

MrSiM

- A więc tak to nazywasz, Maryla w ten sposób mi powiedziała, abym się rozluźniła i nie myślała o tym wszystkim, z resztą co ty tam wiesz jesteś tylko facetem, więc nie wiesz jak to jest. Maryla postawiła mnie nogi, bo nie chciała, abyś widział mnie szaloną od zakupów, nawet mnie przywiązała do krzesła, abym nic nie kupiła i to poskutkowało, a tą sukienkę kupiłam zanim mnie przywiązała

Jeanelle

Gatunek meski, równiez jest myslaćy, nie tylko, gatunek żeński jest alfa i omega, i wszystko wie-odpowiedział. Miał dośc całej tej rozmowy. Ani mu wyjaśniła ani nic.

MrSiM

- Spoko gatunku myślący, lepiej sam zacznij myśleć jakie ty teorie mi tu wciskasz

Jeanelle

Jeśli starasz się mnie urazić, lub wmówić że jestem głupi, to skończ, bo na mnie to wrażenia nie robi-wstał i zaczał spokojnie spacerować po pokoju, masując skronie.- Zmieniasz cały czas temat. Może w końcu wrócimy do sedna sprawy, i po porstu przyznzasz się, że masz mnie w dupie, lub po porstu przeprosisz? Trudno tak bardzo to zrobic?-powiedział, jeszcze raz bardzo chłodno i spokojnie. Po pokoju przeszedł nieprzyjemny chłod.

MrSiM

- Dobra, mogę powiedzieć przepraszam, ale to jak ty się zacząłeś zachowywać to też mnie już zaczyna zastanawiać, ja nie obrażam twoich przyjaciół, ba nawet się z nimi zaprzyjaźniam. Wybieraj, albo też się zaprzyjaźnisz się z Marylą, albo to wszystko zakończymy, bo na pewno nie będziesz obrażać mojej przyjaciółki, która jest dla mnie jak matka, która nie chce mnie znać

Jeanelle

Po pierwsze Rebecco, lubię Maryle, a nazwałem ją od tak, przepraszam, że uraziłem ją w twoim towarzystwie, ale postaw się też w mojej sytuacji a nie tylko myśl o sowim wyolbrzymionym ego. Bo mam tego dośc. Ja przynajmiej tez umiem przeprosić.-powiedział i odwrócił się w stronę okna, udając że wygląda na widoki.

MrSiM

- Ja mam wyolbrzymione ego?! Ha ha ha lepiej nie bądź z siebie taki dumny i czemu nie powiedziałeś mi tego prosto w oczy, tylko do okna, aż tak trudno jest ci mi spojrzeć w oczy?