Dom Masona i Kamili Devouey

Arno

- Nie mogę Ci tego zdradzić. - bo sam jeszcze nie wiedział...zrobił dwie czarne kawy i jedno capuccino.

Granmor

Glenn pokiwał głową kilkakrotnie. -Rozumiem, dzięki. - wziął jeden kubek czy coś tam. -3? Twoja żona się dołączy? - uśmiechnął się zerkając na kubki.

Arno

- Raczej nie bardzo... - zauważył ten dosyć podejrzany uśmiech. - Śniadanie do łóżka, te sprawy. - powiedział odrobinę sarkastycznie i potem odrobinę się uśmiechnął. Osłodził swoją kawę.

Granmor

Podejrzany uśmiech? Arno jesteś chory. xD

Glenn pokiwał głową z taką miną "aaa". -Rozumiem, rozumiem. Może jednak przeszkadzam? - podniósł obie brwi, co miało zaakcentować pytanie.

Arno

Ja, chory?XD No coś Ty! Po prostu tak go sobie wyobraziłem. XD

- Chciałem być miły i Cię zaprosić...Kamila i tak nadal śpi, więc sam nie wiem...albo śniadanie wystygnie, albo zostawię Cię tu samego... - wzruszył ramionami i upił łyk swojej gorącej kawy zamykając przy tym oczy. - O tak, wiem co znaczy głód kofeinowy. - puścił mu oczko i uśmiechnął się pod nosem.

Granmor

Glenn uśmiechnął się pod nosem. -Okej.- wzruszył ramionami i gdzieś tam usiadł. -A tak "off de rekord", co słychać?

Arno

Uniósł brwi.
- Zależy o co pytasz.

Granmor

-O wszystko, rodzinę, plany. Życie. Nie chcę byś pewnego dnia strzelił sobie w łeb i by nikt nie miał pojęcia o co poszło. - wzruszył ramionami, napił się tej kawy.

Granmor

Sms do Masona, następująca treść:

"Na Twoim miejscu
bym na kolesia uważał.
Ma chrapkę na Twoją żonę
Patrick H"

Kamila

Zeszła w swojej piżamie. - Witam, Kamila Devouey. - podała dłoń mężczyźnie. - Mason, mogłeś mnie obudzić i powiedzieć, że mamy gości, ubrałabym się i nie wyglądałabym, jak jakaś wiedźma. - a do męża to od razu z oburzeniem xD.

Granmor

Glenn uśmiechnął się w ten swój charakterystyczny, szeroooki sposób. -Witam, Kamilo. Jeżeli jesteś wiedźmą, to chyba z serialu Charmed. - wiadomo jak tam wyglądają wiedźmy, laski. xD

Arno

Już miał odpowiedzieć Kamili, gdy dostał smsa...Przeczytał go i znacząco się speszył...Po pierwsze Patrick ma pewno rację, a po drugie nie żyje. Przełknął głośno ślinę i wstał od stołu na chwilę.
- Zaraz wracam, czarodziejko... - powiedział i cmoknął żonę w czoło. Sms bardzo go zaniepokoił, nie wiedział co ma myśleć i o samej jego treści i o nadawcy, to pewno jedna ta z wścibskich sąsiadek wysłała go podszywając się pod zmarłego Hadleya...Poszedł do łazienki, gdzie przemył sobie twarz zimną wodą, sądząc, że to go "otrzeźwi", spojrzał w lustro. Potem wyjął komórkę z kieszeni i zadzwonił do Julie.

/drama. XDD

Arno

Chwilę potem, nadal starając się ochłonąć poszedł do sypialni, skąd wziął kluczyki od swojego samochodu i jakąś lekką kurtkę, którą włożył na siebie. Zszedł na dół i wszedł do kuchni.
- Kochanie, idę do Bree, zaraz wrócę. A twoje śniadanie czeka na blacie, chciałem Ci zrobić niespodziankę i przynieść Ci je do łóżka... - przewrócił oczami i skradł jej buziaka, po czym spojrzał na Glenna - Glenn, podrzucić Cię do pracy? - spojrzał na niego unosząc jedną brew.

Granmor

Glenn spojrzał na niego. -Nie, dzięki. Mam swój wóz. - i pokazał jakiś tam przez okno. POWIEDZMY, że było go widać. -Ale dzwoniłem do redakcji i mam dzisiaj do napisania tylko jeden felieton. Więc o ile Kamila się nie śpieszy nigdzie, to sobie pogadamy. - uśmiechnął się patrząc na kobietę.

Arno

Uśmiechnął się złośliwie pod nosem.
- Zachowuj się. - szepnął żonie na ucho, po czym puścił jej oczko, żeby rozładować napięcie, po czym cmoknął ją w polik.
- A po południu pojedziemy gdzieś wszyscy razem. - tu spojrzał na Glenna, którego nie uwzględniał w swoich planach. - Pa. - powiedział i poszedł do garażu, skąd chwilę później wyjechał swoim wozem w stronę WL.

[wyjeżdża]

Kamila

- Nie, nigdzie mi się nie spieszy. Pa, Mason. - odpowiedziała mężczyźnie i krzyknęła na pożegnanie do męża. - A więc piszesz, Glenn ? - zapytała, zafascynowana nowym mężczyzną.

Granmor

-Yep, jestem dziennikarzem. Pracowałem w NY, a tutaj sprowadziła mnie historia miasta. Idealne miejsce dla dziennikarza. - uśmiechnął się szeroko. -Opowiadaj lepiej o sobie, na pewno będzie ciekawiej.

Kamila

- Co ja mam opowiedzieć o sobie ? Jestem już drugi raz mężatką, mam troje dzieci, piszę coś i... nie spełniam się. - powiedziała, patrząc na niego zimnym wzrokiem niespełnionej kobiety. - Może chciałbyś zobaczyć moje teksty ? Ucieszyłaby mnie jakaś rubryka w gazecie. - tutaj się uśmiechnęła. Wzięła śniadanie z blatu. - A może zjesz ze mną ? Nie lubię jeść w samotności... I może dolać ? - tu obudziła się w niej gospodyni, patrząc na jego pusty kubek, bądź szklankę.

Granmor

Glenn pokiwał głową energicznie. -Pewnie, chętnie przeczytam. Może akurat okaże się, że masz talent. - w sumie fajnie by było jakby budynek "redakcji" odżył. Very Happy

Granmor

[wchodzi Julie]

Julie puka do drzwi. -Masooon! Obudź się, stary dziadzie!

Granmor

W końcu sobie poszła, musiała się zbierać na odebranie rodziny z lotniska.

Kamila

Uśmiechnęła się wtedy szczerze do niego. - Nie przeszkadza ci chyba, że ja taka nie ubrana... - mimowolnie zarumieniła się, chociaż po urodzeniu trójki dzieci nie czuła się seksowna. Pewnie ma stany przed depresyjne.

Granmor

[Kamila, jest nowy dzień. XD W scenariuszu napisałem że przeczytał jej artykuły. Jak chcesz to wprowadzę go i zaproponuje Kamili pracę. xD]

Kamila

/jej, ale ja nie myśląca ostatnio jestem xD
ale owszem, może przyjść i zaproponować jej pracę
tak ogółem to ja się teraz gubię z tym całym scenariuszem i kalendarzem

Jest nowy dzień, to pani domu sobie śpi.

Granmor

[wchodzi więc w magiczny sposób Glenn] xD

Glenn puka do drzwi, w ręku trzyma teczkę.