Dom Michaela i Irmy Fox

Arno

Zajechał swoim czarnym porsche pod dom i zdjął okulary z nosa przeżuwając gumę. Wjechał samochodem do garażu i przez garaż wszedł do domu - wszystko już było gotowe na jego przybycie. Wszedł do domu i rozejrzał się z uśmiechem na twarzy
- Nareszcie. - szepnął i zamknął za sobą drzwi garażowe na klucz.
Bardzo podobał mu się dom; a jak miasto ? To się okaże. Podszedł do lodówki i wyjął z niej małą butelkę wody mineralnej; podrzucił ją i złapał - po czym wypił duszkiem parę łyków. Chwilę później postanowił, że rozejrzy się za miejscowym klubem. Wyszedł z domu i go zamknął. Wyjechał samochodem z garażu po czym pojechał w miasto. Miał okulary na nosie.

Arno

Po powrocie od Sereny zjadł sobie jakiś mały obiad; potem zamówił sobie pizzę na kolację i postanowił się przewietrzyć.

[wychodzi : Foxie.]

Arno

Od dawna był na nogach, wyszedł z domu.

Arno · Wysłany: Śro 22:18, 25 Mar 2009 Temat postu:

Rozmawiał z Sereną przez telefon i w tym samym czasie postanowił wybrać się na wieczorny spacer po okolicy. Wyszedł trzymając telefon przy uchu.

[wychodzi]

Arno

Stwierdził, że uda się do klubu, bo mu się nudziło, a przy okazji wypije jakiegoś drinka.

[wychodzi]

Arno

Rano

Leżał w ubraniu na kanapie. Jego dom wyglądał jak pobojowisko. Obudził się z wielkim bólem głowy. Zaczął szukać dłonią komórki na stole przy okazji wywracając z hukiem pustą butelkę po czystej...Jęknął z bólu i gdy już miał komórkę w dłoni spojrzał na zegarek...
- Life sucks. - wyszeptał do samego siebie i wpatrzył się w sufit; czuł się okropnie - fizycznie. Po chwili zadzwonił do Amandy.

miss.

Pod dom podjechała taksówka, dziewczyna zapłaciła i wyszła z auta. Kierowca wystawił jej bagaż - kilka walizek sygnowanych monogramem LV. Dziewczę zsunęło na nos duże okulary przeciwsłoneczne, zapaliło i zarzuciło torbę na ramie. Podeszła do drzwi i zadzwoniła.

Arno

Jakimś cudem Michael zwlókł się z kanapy i podszedł do drzwi. Gdy je otworzył nie wierzył własnym oczom.
- Oh My God... - tylko tyle zdołał z siebie na tę chwilę wydusić...zaskoczyła go; a w dodatku to był najgorszy moment na odwiedziny...

miss.

- Też się cieszę, że Cie widzę. - prychnęła.
- I kochaniutki... zrób coś z sobą, bo jakiś taki... nieogarnięty jesteś. I pomóż mi wnieść walizki. I w ogóle to całe Fairview to zadupie... i jeszcze przedmieście - gadała jak najęta.
- Jak można mieszkać na przedmieściach... to najnudniejsza część miasta... już w slumsach się więcej dzieje. I mam nadzieję, że rodzicom szybko przejdzie bo chce wracać do domu. I ej... ty nic nie wiesz? - zrobiła taaaakie oczy.
- Przysłali mnie do Ciebie, żebym się uspokoiła. - zaśmiała się.
- Marzenie... całe szczęście, że to nie ja płacę za telefon. - w trakcie tego trajkotania wsadziła mi w łapki swoje torby, żeby je wniósł. I weszła do środka i się rozglądała.
- Mdło tutaj...

Arno

Wniósł jej te torby i powędrował za nią wzrokiem w tej samej chwili zamykając drzwi.
- I haven't seen you for so long! - urwał nadal przyglądając się Irmie - Nie poznaję Cię. - oczywiście miał na myśli wygląd zewnętrzny...zresztą trochę już minęło odkąd wyjechał...gdy opuszczał NY jego siostra zapewne dopiero zaczynała popalać...a z roku na rok pewno stawała się coraz bardziej niesforna...o czym oczywiście nie wiedział. Matka coś tam czasem wspomniała przez telefon...jednak tyle lat w życiu jego siostry to bardzo wiele...
- Wow, wow, wow...Żeby nie było, że jestem dla Ciebie niemiły : rozgość się siostrzyczko...jednak najpierw chciałbym się dowiedzieć jakim cudem tu trafiłaś... - powiedział unosząc zabawnie obie brwi...zauważył pustą butelkę z wczorajszej nocy...wciąż myślał, że to ta sama spokojna Irma...jednak jak miał się przekonać wiele się zmieniło...

miss.

[color=#CD333]- Bezpośredni lot z NY do Fairview. Kilka godzin siedzenia koło jakiegos grubego śmierdzącego i chrapiącego faceta. - aż nią wstrząsło z obrzydzenia na samo wspomnienie.
- I jeszcze nie chcieli mi dać innego miejsca. - prychnęła i wyciągnęła z torebki paczkę fajek. Zapaliła. I znowu się rozejrzała i zatrzymała wzrok na tej butelce.
- Uuu... - wyszczerzyła się[/color]

Arno

A on nie mógł złapać oddechu na widok papierosa...sam zaczął wcześnie, jednak widok jego niedawno małej siostry z paczką papierosów zatkał go zupełnie.
- What the hell are you doing?! - zapytał jej patrząc jak się zaciąga; olał reakcję na widok butelki...będą mieli dużo czasu na rozmowy.

miss.

Totalnie nie wiedziała o co mu chodzi. W domu już się przyzwyczaili, że pali. Wypuściła szary dymek i spojrzała na niego zdezorientowana.
- Co robię? Siedzę? Palę? Rozglądam się? - bo faktycznie siedziała, i nawet poprawiła swoją naprawdę krótką sukienkę. Palić tez paliła, cienkiego mentolowego mocnego papierosa i rozglądać też sie rozglądała.

Arno

- You're...You're smoking?! - to było pół stwierdzenie i pół pytanie...musiał pogodzić się z faktem, że jego siostra nie jest już tą samą osobą, po chwili usiadł na sofie i wziął w dłonie butelkę po czystej.

miss.

Nie wiem kiedy on tam ostatni raz był w domu, ale ona pali od 13 roku życia... czyli od 4 lat. większość ludzi się już przyzwyczaiła XD
- Yhy. Ja palę, ty pijesz. Nie widzę problemu.

Arno

- Nie porównuj siebie do mnie. Ja jestem dorosły... - tu urwał - A piję bo mam powód. - wzruszył ramionami i zakończył temat - Ale czemu do mnie przyjechałaś? - zapytał po raz kolejny precyzując to co go ciekawiło...

miss.

- Rodzice mnie przysłali... - wzruszyła ramionami, zrobiła dramatyczną pauzę w czasie której znowu sie zaciągnęła i sprawdziła stan swoich paznokci.
- ... zaczęli panikować i w ogóle martwić się na zapas. A przecież nic takiego się nie stało... sex przecież nie jest karalny, a faceta i tak wywalili. To nie rozumiem dlaczego i mnie skazano na wygnanie...

Arno

- Wait, wait... - spojrzał na nią przenikliwie - Jakiego faceta?

miss.

Zamrugała kilkakrotnie...
- Ty ty naprawdę nic nie wiesz? Myślałam, że matka zadzwoniła Ci się poskarżyć... - zaśmiała się i znowu zrobiła pauzę na bucha.
- Facet jak facet. Był młody, przystojny i dobry w łóżku i przynajmniej zaliczyłam chemię. - wzruszyła ramionami. Nie widziała żadnego problemu.

Arno

Przewrócił oczami zabawnie.
- Na pewno z chemii byłaś dobra...i nie tylko chemię zaliczyłaś... - już ona wie co on ma na myśli.

miss.

- Byłam bardzo dobra. - wyszczerzyła się.

Arno

- A idź Ty... - rzucił w nią poduszką i po chwili się wyszczerzył...było prawie tak jak przed laty...nawet lepiej - Still : I'm shocked about your arrival...but I'm happy...and I missed you. - uśmiechnął się znów i zapalił papierosa.

miss.

Oddała mu poduszką.
- Tez tęskniłam, ale i tak wolałabym zostać w NY

Arno

- Droga wolna młoda... - udawał obrażonego.

miss.

- Żeby to takie proste było. Ale mógłbyś mi pokazać jakiś pokój, który mogę uznać za swój.