Dom Lucasa - NA SPRZEDAŻ

Viktor

Wstał rano jak co dzień, wziął prysznic i zjadł śniadanie, wyszedł z domu i pojechał do pracy.

[wychodzi Lucas]

Viktor

[wchodzi Lucas]

Jak co dzień wrócił do domu i zrobił sobie coś do jedzenia, usiadł przed telewizorem i jadł oglądając jakiś program.

Granmor

[wchodzi : Petra]

Petra sobie przychodzi i puka.

Viktor

Usłyszał pukanie i oderwał sie od telewizora, podszedł do drzwi i otworzył
- Dzień dobry, w czym mogę pomóc? powiedział z uśmiechem

Granmor

Petra uśmiechnęła się delikatnie.-Cześć...nazywam się Petra Foster...jestem nowa tutaj i pomyślałam że wypada kogoś poznać. - odparła.

Viktor

- Lucas Stanton. -przedstawił się
- Wejdź, napijesz się czegoś? zapytał wpuszczając ją do środka

Granmor

No to Petra weszła.-Nie, nie chcę robić takiego kłopotu. - odparła z uśmiechem.

Viktor

- To żaden kłopot, wody, soku? zapytał idąc w kierunku kuchni

Granmor

-No to może wody. - odparła z uśmiechem.

Viktor

- Proszę. -powiedział stawiając przed nią szklankę wody
- Kiedy się tutaj wprowadziłaś? zapytał siadając koło niej na fotelu

Granmor

-Dom oglądałam jakiś tydzień temu, a dzisiaj przywieziono moje rzeczy. - odparła rozglądając się po domu i małymi łykami pijąc wodę.-A Ty?

Viktor

- Ja mieszkam tu już jakiś czas, urodziłem się w tym mieście. -oznajmił z uśmiechem
- Czym się zajmujesz?

Granmor

-Wyceniam przedmioty i prowadzę aukcje w tutejszym domu. - odparła z lekkim uśmiechem. -Ładnie tu masz. - dodała mimochodem.

Viktor

- Dzięki, fajna praca, ja jestem endokrynologiem. -powiedział z lekkim uśmiechem

Granmor

Petra tylko pokiwała głową i znów się napiła.-Dużo czytałam o tej okolicy. - odparła wyglądając przez okno.

Viktor

- Tak i czego się dowiedziałaś? Powiedz a ja powiem Ci czy to prawda.

Granmor

Petra spojrzała na Lucasa.-I heard about some Willard. - rzuciła i rozejrzała się ponownie.-Podobno straszny człowiek.

Viktor

- Na pewno wiele osób o nim słyszało, ja też znam go tylko ze słyszenia, nie zdążyłem poznałem go osobiście. -odpowiedział szybko
- Może to i dobrze... -burknął pod nosem

Granmor

Kobieta uśmiechnęła się.-Z tego co wiem, był szalony, noblistą, ale jednak szalonym. - odparła i oglądała sobie obrazy.-Każdy kiedyś na chwilę jest szalony, prawda?

Viktor

- Nie wiem czy każdy, ale na pewno niektórzy tak. -odpowiedział patrząc na nią

Granmor

-Uczucie wzrastającego gniewu, wyładowania .... - odparła mając szeroko otwarte oczy. -Świetne sprawy.[]i- - a widząc jego wzrok dodała.-[i]Czasem lubię pobawić się w psychologa, nie bój się, nie jestem szalona. - i uśmiechnęła się.

Viktor

- Wcale tak nie twierdzę, po prostu jesteś trochę oryginalna, ale to dobrze. Właściwie dlaczego tutaj sie przeprowadziłaś? Ze względu na Willarda? Chciałaś zobaczyć gdzie mieszkał?

Granmor

-Pewnie jak większość, miałam dość wielkich miast. - odparła z lekkim uśmiechem pijąc tą wodę.-Dusiłam się problemami, a w miejscach jak to, podobno życie jest łatwiejsze.

Viktor

- To że jest łatwiejsze nie znaczy że jest lepsze, zresztą sama zobaczysz. -powiedział i uśmiechną się