Domek Sereny

Nina

Uśmiechnęła się słabo.
- Mówiłam ci rano, że źle się czuję - odparła. - Zrobiłbyś mi herbaty?

Arno

Właśnie miał o to spytać.
- Jasne szefowo. - uśmiechnął się słodko - Jakieś inne życzenia? Chcesz coś zjeść? - spytał wstając z łóżka.

Nina

- O nie... Raczej nie jeść... Chociaż wiesz co? Mam w szafce nad zlewem takie suche rurki do lodów. Możesz mi przynieść jedną, mam na nią ochotę - uśmiechnęła się do niego z wdzięcznością.

Arno

- Wait a minute. - zszedł na dół znalazł po chwili te rurki. Zaparzył jej herbatę, po czym wyjął torebkę i przyniósł ją wraz z tym co jej kupił na kaca, rurkami do lodów cały czas chowając kwiaty za plecami. Podał jej żarcie oraz herbatę - postawił ją na szafce nocnej. Stojąc nad łóżkiem spojrzał na nią troskliwie.
- Martwiłem się o Ciebie. - a po chwili pokazał jej kwiatki z uśmiechem.

Nina

Wzięła sobie do rak herbatę i ostrożnie upiła łyka. Na widok kwiatków uśmiechnęła się lekko.
- Za to, że rano praktycznie cie wyrzuciłam też przepraszam - odstawiła herbatę i cała wsunęła się pod kołderkę. - Jesli masz coś ciekawszego niż niańczenie mnie do roboty, mozesz iśc, nie pogniewam się. Ale jeśli nie, możesz zostać...

Arno

- Chcę zostać... - szepnął siedząc już na łóżku - Nie ma nic ciekawszego. Nie potrafiłbym się na Ciebie gniewać za ranek. - stwierdził z uśmiechem; a co tam wskoczył też pod kołderkę obok niej i wpatrzył się w punkt na ścianie, które była naprzeciw łóżka.

Nina

Własnie miała zaproponować, żey tez się położył Oparła sobie głowę o jego klatkę piersiową.
- Marne ze mnie towarzystwo... - powiedziała iw estchnęła, bo nie miała kompletnie na nic siły.

/a ja spadam. branoc!

Arno

Pogłaskał ją po głowie.
- Najlepsze jakie mogło mi się trafić. - szepnął i pocałował ją w polik.

/cdn.

branoc ;*/

Nina

- Trochę się zapędzasz z tymi komplementami - zauważyła, uśmiechając się pod nosem. - Naprawdę, niedługo przestanę w nie wierzyć.

Arno

- W takim razie muszę zwolnić. - uśmiechnął się pod nosem i teraz patrząc cały czas w ten sam punkt widoczny tylko dla niego rzekł - Bałem się. - i zamilkł; taka cisza panowała w pokoju.

Nina

Spojrzała na niego, podnosząc głowę.
- Czego?

Arno

Z punktu przeniósł wzrok na jej bladą twarz i wpatrując się w jej oczy wyszeptał :
- O Ciebie. - i uśmiechnął się nieznacznie.

Nina

- W sumie, to ja też się przez moment przestraszyłam. Kiedy czułam, że powinnam wyjść spod prysznica, a nie miałam siły - zdobyła się na melodramatyczną szczerość, ach.

Arno

- Chyba naprawdę chciałaś żebym Cię reanimował. - uniósł brew i dodał szeptem - Dobrze, że zadzwoniłem. - i złapał ją za dłoń, o. Wrażliwy był z niego chłopaczek hehehe.

Nina

- Dobrze, że przyszedłeś - przytaknęła mu i splotła swoje palce z jego palcami.

Arno

- Jak się czujesz? - spytał patrząc z zatroskaniem na jej twarz; ścisnął jej dłoń troszkę mocniej...

Nina

- Słabo - odparła, unosząc sie na łokciu, żeby napić herbaty.

Arno

- Potrzebujesz czegoś? - spytał nadal patrząc na nią z tą samą miną. A się bardziej zakrył kołderką, bo mu zimno było hehehe. xD

Nina

J- akbyś mógł mi podac jakąś koszulkę z tamtej szafki - odparła, bo ona pod ta kołderką tylko w ręcznik była owinięta, przez co nie mogła się rozgrzać. - Tam będzie jedna taka szara, duża, z Myszką Miki.

Arno

- A może chcesz moją koszulę Myszko Miki? - uśmiechnął się cwanie; a co poświęci się.

Jednak po chwili wstał z łóżka będąc ubranym w dżinsy, biały t-shirt i koszulę (podpis.). Zaczął wyciągać jak to dziewczyny robią wszystkie poskładane rzeczy z szafy i po chwili znalazł tą szarą, dużą koszulkę. Rozłożył koszulkę; a resztę ubrań schował do szafy. Podszedł do łóżka z tą koszulką i stanął nad Sereną uśmiechając się.

Nina

Też się uśmiechnęła, odrzuciła kołdrę i usiadła (owinięta w ręcznik, bez porno

) na łóżku. Wyciągneła ręce do góry, żeby jej ta koszulkę założył, o.

Arno

Robił dziś ewidentnie za nianię. No to się nad nią nachylił i założył jej przez głowę tę koszulkę (ona bez rękawów?

); po czym uśmiechnął się słodko i spojrzał jej w oczy.

Nina

/z krótkimi
Ściągnęła koszulkę na dół, a potem wydobyła spod niej ręcznik i rzuciła go na ziemię. W ramach podzięki Michaelowi za wszystko, uniosła się trochę i go pocałowała w usta.

Arno

No to chyba było oczywiste, że on uległ temu pocałunkowi i go delikatnie kontynuował nachylając się lekko nad Sereną.

Nina

Objęła go rączkami za kark i posmyrała po skórze.

/bede potem, baj.