kiedyś Cecyli, a teraz ANI

miss.

- Skończyłam z tym o czym teraz myślisz. Już dawno... czyli jak miałam jakieś 18 lat. A to jest Danny i chyba mogłabyś z niego zejść.

Future Lover

A więc zeszła z niego.
-Rozumiem. A więc to twój chłopak? Ten z którym jesteś pięc lat tak?-Zapytała dla pewności cały czas wpatrując się w Dan'a.

candace

- Można tak powiedzieć. - wtrącił się i wymusił usmiech. Nie pomyślał o tym, że Ania mogłaby jej o nich mówić.

miss.

- To nie jest mój chłopak. Tego raczej nie można tak nazwać. - Ania przewróciła ślipkami. Sara była taaaaak męcząca XD

Future Lover

Westchnęła.
-No dobra. Skoro nie jesteście razem. Nie będe sie kłócić nie?-Tak lekko popchnęła Anie i mrugnęła do Dan'a.
-Ale nie po to tu przyszłam przecież. Jak sie czujesz kochanie?-Zapytala wyjmując papierosa z cyckonosza.

miss.

- Dobrze. - odpowiedziała zgodnie z prawda, chociaż nie jeste pewna czy po płukaniu żołądka można czuć sie dobrze xD enyłej.
Sarah ją irytowała. i utknęła wzrok w jakimś punkcie na podłodze.

Future Lover

I zapadła taka cisza.
-Wiesz. Na prawde mam wrażenie, że w czymś wam przeszkodziłam.-Wstała i sięgnęła do kieszeni. Wyciągnęła pogniecione dolary, nie wiem ile tam było ale ileś na pewno.
-Trzymaj, to wiesz. Za te ciuchy. To chyba ja już pójdę nie? Dzięki za wszystko, jesteś cudowna.-Uśmiechnęła się lekko, bo ona rzeczywiście irytująca była bardzo. Ale nie chciała być taka irytująca przez cały czas, a przynajmniej teraz.

miss.

Ona się teraz wzruszyła XDDD
I w sumie wstała, żeby się z nią pożegnać.
- Powodzenia Sarah... - i bum, nawet ją przytuliła.

Future Lover

Uścisnęła ją xD Bo mimo to, że była suką to jednak Anie lubiła wyjątkowo.
-Dzięęęki. No to.. Hm. Na razie.-Pomachała Dannemu jeszcze i wyszła ale na pewno jeszcze wróci xD
[Wychodzi:Sarah]

candace

Pomachał jej z uśmiechem nawet. - Ja też się będe już zbierał. - zwrócił się do Ani i wstał. - Chyba obydwoje potrzebujemy trochę... samotności. - poszedł w kierunku drzwi. - Trzymaj się. - mrugnął do niej i poszedł.
[wychodzi: dadadadan]

miss.

Ania nie miała na nic siły. Leżała w łóżku zwinięta w kłębek, o.

miss.

Ania siedziała gdzieś w kącie, zwinięta w kłębek. A obok leżała strzykawka.

miss.

Wróciła do domu i sobie coś tam robiła. Pewnie myślała, bo ona ostatnio dużo myślała

miss.

I jak tak dużo myślała to wymyśliła, że musi znaleźć pracę. I się za siebie wziąć. Przebrała się i wyszła z domu.

miss.

Jak wróciła do domu to była tak szczęśliwa, że aż niucha wzięła -.- i była jeszcze szczęśliwsza.

candace

[pzychodzi Danny]

No to stoi pod drzwiami i pukpuka. Nawet coś kupił, bo on taki słodziak jest. *.*

miss.

/aaa jesteśmy genialne.

A teraz chyba poczuła się olana, bo nie przyszedł. I nie wierzyła w to że jeszcze przyjdzie. A nawet zamówiła kolację, która teraz zimna stała na stole i wino tez było. Bo chciała, żeby było miło. Ale nie było, więc dała sobie w żyłę i odpłynęła. Na kanapie w salonie...

I niestety nie usłyszała jego pukania, ale drzwi były otwarte xD

candace

/właśnie widzę XD

No to tradycyjnie pociągnął za klamkę. I ona tam leży tak? Więc wiadomo co dalej. Ale no, zgrałyśmy się xd Chyba pójdzie sie powiesić.

miss.

Przecież jej nic nie jest, tylko odpłynęła xD
Była zwinięta w kłębek i tak leżała z wyciągniętą łapką, na podłodze leżała strzykawka. I pukania nie słyszała, ale już kroki tak. Ale nie miała jeszcze siły podnieść ani ruszyć.
- Przyszedłeś... - powiedziała cicho i nawet ślepiów nie otworzyła.

candace

Ah to sobie usiadł koło niej i tak złożył ręce. - Przyszedłem. - powiedział i się na nią patrzył.

miss.

- Wszystko wystygło. - wysiliła się na tyle, żeby na niego spojrzeć i lekko się uśmiechnąć.

candace

- Chyba sie spóźniłem. Przepraszam. - yh, czuł się winny. A na dodatek troche go teraz zamuliło, bo sobie strzelił niedawno.

miss.

Podniosła się i usiadła.
- Nawet nie potrafię się na ciebie złościć... - bo powinna być złazłazła. a nie była. Była raczej zawiedziona. no bo go chyba w pewien sposób kochała. Znowu się uśmiechnęła.

candace

Usmiechnął się i pogładził ją po policzku. - To chyba nie wróży nic dobrego. - a tak bynajmniej mu sie zdawało, chociaż on tam sie rzadko złościł, a że nie miał za co to juz inna sprawa. - A zjemy kolację jeszcze nie raz. I wszystko wypadnie lepiej, sama zobaczysz.

miss.

Pocałowała go, tak jakoś.
- Amanda Cię tak długo przetrzymała?